Минералды қышқылдар мен сілтілердің әсеріне төзімді

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 10 бет
Таңдаулыға:

Жоспар:

I. Кіріспе

II. Негізгі бөлім

1. Токоферол. Ашылу тарихы

2. Физика-химиялық қасиеттері

3. Метаболизм

4. Организмге маңызы

5. Гиповитаминоз

6. Гипервитаминоз

7. Емі

III. Қорытынды

IV. Пайдаланылған әдебиеттер

I. Кіріспе

Дәрумен - адам мен жануарлардың тіршілігіне, олардың ағзасындағы зат алмасудың бірқалыпты болуы үшін аз мөлшерде өте қажетті биологиялық активті органикалық қоспалар. Дәрумен (латыншаvіta - тіршілік және амин) туралы ілімнің негізін 1880 жылы орыс дәрігері Николай Лунин салды. 1912 жылы поляк дәрігері Казимеж Функ сол кезге дейін жасалған тәжірибелер нәтижесін қорытындылап, ғылымғадәрумен терминін енгізді.

Дәруменнемесе витамин - салыстырмалы құрылысы күрделіемес және әр түрлы табиғаты бар төменгі молекулярлы органикалық қосылыстардың тобы. Бұл жиынды химиялық табиғаты бойыншаорганикада біріктіріледі, олардың ортақ қасиеті гетеротрофтылармен азық түрін де тұтынатынында. Автотрофты ағзалар да дәруменге мұқтаж болып келеді, дегенмен олар дәруменді синтез жолымен не тікелей қоршаған ортадан алады.

Дәрумендерді зерттейтін ілім витаминология деп аталады.

Дәрумендердің көбісі коферменттер болып табылады. Дәрумендердің көпшілігі ферментердің негізгі құрамдас бөлігі болып табылады. Ағзада үздіксіз жүріп жататын химиялық реакциялар, мысалы, ішкен тағамның, мал азығының ыдырап қорытылуы, ферменттердің қызметіне байланысты. Тағамның құрамында дәрумен жеткіліксіз болса, адам әр түрлі ауруға шалдығады. Ал дәруменді (әсіресе, А және D дәрумендерін) шамадан тыс көп қабылдау ағзаның улануына (гипервитаминоз) соқтырады. Ол көбінесе, жасбалаларда жиікездеседі. Қазір барлық дәрумендерді суда еритін дәрумен, майд аеритіндәрумен және дәрументектес заттар деп бөледі.

Дәруменнің мал үшін де маңызы зор. Мал , малдыңөнімітөмендейді, олар жүдеп, әр .

Мал азығында А, Д, Е, К . Мысалы, А сиыр не бие көз ауруынашалдығады, сүтікемиді, сондай-ақоларқысырқалуы, іштастауымүмкін. Малға , жоңышқада, сүрленгеншөптерде, тағыда басқа болады. Қыстаавитаминозға шалдыққан және басқа да малға , сәбіз, балық майы, тағыда басқа дәрумендері мен мол азық беру керек. Мал мен құрғақ ашытқыларшығарылады.

II. Негізгі бөлім

1. Токоферол

E витамині (токоферол) - маңызды антиоксидант болып табылатын май еритін витамин. Табиғатта биологиялық белсенділігімен ерекшеленетін және денедегі функциялармен орындалатын сегіз түрлі формада (изомерлерде) бар. Антиоксидант ретінде, ағзаны токсиндердің зиянды әсерінен қорғайды, мысалы, сүт қышқылы. Оның жетіспеушілігі әлсіздік пен анемияның себептерінің бірі болуы мүмкін.

Ашылу тарихы

Томастың экспериментінде [en] жартылай тазартылған диета, сондай-ақ А, B, C және D витаминдері де бар, өсуді қолдайды.

Алайда Е витаминінің өзі 1922 жылы Герберт Эванс пен Кэтрин Скотт Бишоп ашты. Өз тәжірибелерінде олар казеин, май, сүт майы, тұз және ашытқы қоспасымен тамақтанған егеуқұйрықтар бедеулік болғанын көрсетті. Репродуктивті функцияны салат жапырақтары немесе бидай ұрығынан май қосып қалпына келтіруге болады. Балық майын немесе ұнды қосу қандай да бір жақсартуға әкеп соқпады. Осыдан белгілі бір өсімдік майларында болатын" X факторы " тағамның өте маңызды құрамдас бөлігі болды деген қорытынды жасалды.

Сол жылы e витаминінің жетіспеушілігі бұлшықет жетіспеушілігін және энцефаломаляцияны туындататыны анықталды. 1936 жылы α-токоферол алғаш рет Эванспен бөлінді. "Атауы токоферол" (от др. -греч. τόκος - "ұрпақ, деторождение", және φέρω - "боламын") ұсынылды Джордж Калхауном, профессор грек тілінен Калифорния университеті. 1938 жылы α-токоферолдың химиялық құрылымы сипатталды, ал Пауль Каррер оны синтездей алды.

Е витаминін бірінші терапевтік пайдалану 1938 жылы Виденбауэрмен жүргізілді, ол бидай ұрығының майын өсу бұзылуынан зардап шегетін 17 шала туған нәрестелерге қосымша ретінде пайдаланған. Олардың он бірі сауығып, қалыпты өсу қарқынын қайта жандандырды

2. Физика-химиялық қасиеттері

E витамині тобының қосылыстары-ашық сары тұтқыр сұйықтықтар. Емес растворимы суда жақсы растворимы да хлороформе, эфирлеріндегі, гександа, нашар - қр ацетоне және этанолдағы. Ерітінділер қарқынды флуоресцирлейді(ең көп жұтылу 295 нм, ең көп сәулелену 320-340 нм) . Минералды қышқылдар мен сілтілердің әсеріне төзімді. O2 және басқа тотықтырғыштармен өзара әрекеттескен кезде хинондарға айналады.

Бұл заттардың күрделі эфирлері тотығуға едәуір төзімді. Ультракүлгін сәулеленудің әсері кезінде ыдырайды. Инертті газ атмосферасында 100 °C дейін қыздырғанда тұрақты. Е витаминінің тобына жататын маңызды биологиялық белсенді қосылыстар: токоферолдар және токотриенолдар.

Токотриенолдар биологиялық жағынан айтарлықтай аз және токоферолдардан 3', 7 'және 11' күйлеріндегі молекуланың сызықтық бөлігіндегі үш қос байланыстармен ерекшеленеді. Табиғи токоферолдардың барлық асимметриялық орталықтары R-конфигурациясына ие. Табиғи токоферол RR-α-токоферол деп аталады (бұрын d-α-токоферол атауы қолданылған), ал алынған синтетикалық all-rac-α-токоферол деп аталады, ол табиғатта жеті табылмаған сегіз стереоизомерлердің қоспасы болып табылады.

Егер синтез үшін бастапқы зат ретінде фитол қолданылса, онда 2-ambo-α-токоферол деп аталатын RR-α-токоферол және 2S, 4'R, 8'R-α-токоферол (2-epi-α-токоферол) қоспасы түзіледі. dl-α-токоферол) . Бұл заттардың барлық изомерлері белсенді антиоксиданттар болып табылады, бірақ тек 2R-конфигурациясы бар изомерлер жоғары биологиялық белсенділікке ие.

3. Метаболизм

E витамині липазамен және эстеразамен витаминнің босатылуына әкелетін майлар құрамында асқазан-ішек жолына түседі. Содан кейін ол сіңеді және хиломикрондардың құрамында лимфа жүйесіне, содан кейін қанға түседі. Бауырда витамин токоферолды байланыстырушы ақуыздармен байланысады, және ең көп мөлшерде RRR-α-токоферол бар. Басқа токоферолдар өт қышқылдары бар бауырдан бөлінеді. Бұл ақуыздар витаминді ЛПОНП құрамында қанға жеткізеді. Қан плазмасында ЛПОНП және басқа қан липопротеиндері арасында токоферол алмасуы орын алады. Липопротеиндер фракциялары (әсіресе ЛПНП және ЛПВП арасында) Мен эритроциттер арасындағы алмасу қандағы токоферол концентрациясының тепе-теңдігін қамтамасыз етеді.

Витамин ЛПНП құрамында экстрапеченкалы тіндерге түседі, олар тиісті рецепторлармен басып алынады. Мұндай рецепторлы-жанама механизмнен басқа липопротеинлипазаның белсенділігіне байланысты басқа да бар: фермент хиломикрондар мен ЛПОНПАЛАРДАН токоферолды босатады, содан кейін витамин тіндерге пассивті диффузия арқылы түседі. Жасушалық мембрана арқылы пассивті диффузияның арқасында RR-a-токоферол концентрациясы ағзаның барлық тіндерінде, әсіресе мида артады. Жасушалық мембраналарда фосфолипидтердің құрылымдық ұйымы RRR-a-токоферолдың хиральді формасын білуге қабілетті, соның арқасында витамин мембранада кешіктіріледі, ол жерде өзінің қызметін атқарады (мембрананың құрамындағы синтетикалық токоферолдар оны оксидті стресстен аз қорғауды қамтамасыз етеді) .

Ішекте сіңірілмеген токоферолдар нәжіспен шығарылады. Витамин метаболизмінің өнімдері-токоферин қышқылы және оның суда еритін глюкуронидтер несеппен шығарылады.

4. Организмге маңызы

Е витамині тотығу зақымдануынан жасушалық мембраналардың әмбебап протекторы болып табылады. Ол мембрананың қанықпаған липидтермен оттегінің түйісуіне кедергі келтіретін мембранада (гидрофобтық кешендердің пайда болуы) осындай орын алады. Бұл биомембрандарды олардың перекисной деструкциясынан қорғайды. Токоферолдың антиоксиданттық қасиеттері, сондай-ақ хроман ядросының жылжымалы гидроксилінің молекулалары оттегінің еркін радикалдарымен (О2·, бірақ·, НО2·), қанықпаған май қышқылдарының еркін радикалдарымен (RO·, RO2·)

және май қышқылдарының асқын тотықтарымен тікелей өзара әрекеттесуіне байланысты. Витаминнің мембраналық тұрақтандырғыш әсері оның қасиетінде мембраналық белоктардың SH-тобының тотығуынан сақтану пайда болады. E витамині (аскорбатпен бірге) селеннің глутатионпероксидаза белсенді орталығының құрамына қосылуына ықпал етеді, сол арқылы ол ферментативті антиоксиданттық қорғанысты белсендіреді (глутатионпероксидаза липидтердің гидропероксидтерін залалсыздандырады) .

Токоферол тек антиоксидант ғана емес, сонымен қатар антигипоксант болып табылады, ол митохондриальды мембрананы тұрақтандыру және жасушалармен оттегіні тұтынуды үнемдейді. Митохондрияның барлық жасушалық органеллаларының зақымдануына аса сезімтал екенін атап өткен жөн, өйткені оларда оңай тотығатын қанықпаған липидтер бар. Митохондриялардағы Е витаминінің мембраналық тұрақтандырғыш әсерінің салдарынан тотығу фосфорлануы, АТФ және креатинфосфаттың түзілуі артады. Сондай - ақ, витамин убихининнің биосинтезін-тыныс алу тізбегінің компонентін және митохондрийдің бас антиоксидантын бақылайды. Витаминнің тотыққан түрі сутегі донорларымен (мысалы, аскорбин қышқылымен) әрекет ете алады және осылайша қайта қалпына келтірілген қалыпқа ауысады.

Ағзадағы тотыққан формалар қалпына келтірілетіндіктен, олар әдетте in vivo таба алмайды. In vitro келесі тотығу өнімдері табылды. ] : Токотриенолдар күшті нейропротекторлы, антиоксиданттық қасиеттерді көрсетеді, обыр ауруының қаупін төмендетеді. Токотриенолдардың микромолярлы саны холестерин синтезіне жауап беретін 3-гидрокси-3-метилглютарил-кофермент А редуктаза белсенділігін азайтады, осылайша оның ағзадағы деңгейін төмендетеді.

Токоферол нуклеин қышқылдарының синтезін (транскрипция деңгейінде), К0 энзим Q, миозин АТФ-аздары (қысқарту үшін қажетті) кальций АТФ-аздары (босаңсу кезінде саркоплазмалық ретикулумға кальцийді басып алу үшін қажетті), каталазалар мен пероксидаза (асқын тотықтарды жоюға қатысатын), сондай-ақ цитохромдардың (P-450, цитохром-С-редуктаза) құрамына кіретін гема (осылайша эритропоэзді ұлғайта отырып), гемоглобин және миоглобин.

Оның әсерінен келесі белоктардың синтезі жүреді: тері асты клетчаткасында және сүйектерде коллаген, қаңқа, тегіс бұлшықеттер мен миокардтағы жиырылу ақуыздары, шырышты қабықтар ақуыздары мен плаценттер, бауыр ферменттері, креатинфосфокиназа, вазопрессиназа және гонадотропты гормондар.

Е витамині мембраналардың фосфолипидтерін бұзатын А2 фосфолипазасының белсенділігін тежеуге қабілетті. Лизоспен мембраналардың зақымдануы цитозольге жасушаны зақымдайтын протеолитикалық ферменттердің шығуына әкеледі. Е витамині ағзаның иммундық қорғау күштерін нығайтуға ықпал ететін тиімді иммуномодулятор болып табылады.

400px-F2.medium.gif

6. Гиповитаминоз

Токоферолдың жеткіліксіздігі-әсіресе Радионуклидтермен ластанған аумақтарда тұратын, сондай-ақ химиялық токсиканттардың әсеріне ұшыраған адамдарда өте кең таралған құбылыс. Терең гиповитаминоз сирек кездеседі - шала туған балаларда (гемолитикалық анемия) . Е-витаминдік жеткіліксіздігінде эритроциттердің ішінара гемолизі байқалады, оларда антиоксиданттық қорғаныс ферменттерінің белсенділігі төмендейді. Барлық жасушалардың мембраналарының өткізгіштігінің жоғарылауы, оларда еден өнімдерінің жиналуы - гиповитаминоздың басты көрінісі. Бұл жағдай токоферолдың жеткіліксіздігі симптомдарының әртүрлілігімен түсіндіріледі-бұлшықет дистрофиясы мен бедеуліктен бауыр некрозына және мидың, әсіресе мишық бөлігіне дейін. Қан сарысуында зақымдалған тіндерден шығатын ферменттер белсенділігінің артуы (креатинфосфокиназа, және т. б. ) және онда Е-гиповитаминоздың ерте кезеңдерінде жыныс өнімдерінің көбеюі байқалады. Мальабсорбциясы бар сәбилер мен кішкентай балаларда e витаминінің жетіспеушілігі кезінде атаксия ересектерден әлдеқайда жылдам өтеді. Бұл жүйке жүйесі қалыпты даму үшін жеткілікті мөлшерде витамин қажет дегенді білдіреді. Оны енгізгеннен кейін перифериялық қандағы Т-және В-лимфоциттер саны қалыпқа келтіріледі және Т-жасушаларының функционалдық белсенділігі қалпына келтіріледі.

192px-Витамин_Е_-_плюс_(2).jpg

7. Гипервитаминоз

Витамин маңызды (тәуліктік қажеттілікке 10-20 есе) және оның дозасынан ұзақ асқанда уыттанбайды, бұл бауырдың ерекше токоферолды белоктарының лпонп құрамына витаминді қосу қабілетін шектеумен байланысты. Оның артық болуы ағзадан өтпен шығарылады. Кейбір жағдайларда токоферол мегадозын ұзақ қабылдау (тәулігіне 1 г артық) және қан қысымының жоғарылауына әкелуі мүмкін.

Гипервитаминоз кезіндегі негізгі асқынулар:нейтрофилдер мен басқа да фагоциттердегі босрадикалды реакциялардың шамадан тыс тежелуі (өте шала туған балаларда сепсиспен көрінуі мүмкін, басып алынған микроорганизмдерді қорытудың бұзылуы) ; нейтрофилдерге, тромбоциттерге, ішек эпителийіне, бауыр және бүйрек жасушаларына тікелей уытты әсермен;

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.