Дүниенін паремиологиялық бейнесін лингвомәдениеттанымдық негізі

Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 85 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасы Білім және Ғылым министрлігі

Қазақ және орыс филологиясы факультеті

Қазақ тілі мен әдебиеті кафедрасы

Концептуалды талдау жұмысы

Орындағандар:

Қостанай 2020 жыл

Мазмұны

Концепт туралы жалпы түсінік . . . 3

Рафаэль Ниязбектің шығармашылығына концептілік талдау . . . 20

Софы Сматаевтың шығармашылығына концептілік талдау . . . 41

Жұбан Молдағалиевтың шығармашылығына концептілік талдау . . . 58

Ілияс Жансүгіровтің шығармашылығына концептілік талдау . . . 70

Сұлтанмахмұт Торайғыров шығармашылығына концептілік талдау . . . 81

Пайдаланылған әдебиеттер тізімі . . . 93

Концепт ұғымы туралы жалпы түсінік

Когнитивтік ғылымның аясы - адамзаттың зердесінде қалыптасқан символдық процестердің табиғатын ұғынуға саяды.

Тіл білімі сөздігінде когнитивті лингвистика туралы мынадай түсінік берілген: « Когнитивтік лингвистика ( лат. Cognitio - білім, түсінік, көзқарас) - тіл біліміндегі бағыт. Тілді игеру, табиғи тіл механизмін түсіндіру үшін білім жинау, қолдану және оны түсіну моделін құру тұрғысынан зерттеледі. Когнитивтік лингвистика бұл модельді тек бүкіл когнитивті ғылымдар шеңберінде ғана жасай алады. Ол ғылым білімнің әр түрлі типтерін, олардың ұйымдастырылу және өзара әрекеттесу тәсілдерін зерттейді. Екінші жағынан, бүгінгі тілдерді зерттеу интенция, ес, семантикалық қорытынды, есте сақтау, түсіну, жоспарлау, дискурсты басқару сияқты когнитивтік категориялардың қатысуынсыз мүмкін емес. Оларда тілдік, сенсорлық, моторлық және басқа информациялар қамтылады. Когнитивтік лингвистика - тіл көмегімен информацияларды беру, сақтау құрылымдары мен тәсілдері туралы көзқарастарды тереңдетуге арналған» [1, 181бет] .

Когнитивтік ғылымның басты назар аударатын негізгі ұғымдары:

«әлем бейнесі» (картина мира),
«әлемнің тілдік бейнесі» (языковая картина мира),
«әлемнің ұлттық (тілдік) бейнесі» (национальная картина мира)
«әлем моделі» (образ мира)
когнитивтік модель(кейде «әлемнің концептуалды бейнесі») .

Әлем бейнесі дегеніміз - адамзатты қоршаған объективті шындық. Ол танымға тәуелсіз өмір сүреді. «Әлем» концептіне кең мағына беріледі - Әлем - Вселенная, универсум (реалді әлем) . Ол әрқашан да «ментальді әлеммен» өзара байланыста болады.

И. А. Стернин әлем туралы білімді сол не басқа затқа қатысты білім жиынтығы деп түсінеді және әлем туралы білімді ғылыми тұрмыстық энциклопедиялық білім ретінде қарастырады. Оның ойынша, әлем туралы тілдік білім тілдік емес білімге қарсы тұрады. Тілдік білім сөз мағынасында дербес семантикалық компоненті ретінде көрінсе, тілдік емес білім сөз мағынасында қандай да бір компоненттерді жасайды. Тілдік емес білім адам санасында нақты, көрнекі, сезімдік түрде сақталады және жан-жануарлармен адамның ортақ ойлауының нәтижесі екенін айтады [2, 20-32б] .

Е. М. Абақан «Тілдің мәдени философиясы» еңбегінде: «Тіл білімінде «әлемнің бейнесі», «әлемнің ұлттық бейнесі» сияқты термин ретінде қолданылып жүрген сөйлемдерде әлем бейнесінің жасалуы жеке адамға, я болмаса, бүкіл адамзатқа тән құбылыс ретінде қарастырылады. Оның когнитивтік (санаға қатысты), гносеологиялық (танымдық) сипаты адам ойында пайда болады. Бірақ «әлемнің тілдік бейнесі» қоршаған ортаның тікелей, тура бейнесі бола алмайды екен. Себебі, болмыс пен тіл арасында адамның санасы тұрады» [3, 75б], - деген пікір айтады.

Сонымен, адамдар үшін дүниені танудың ең бірінші кілті - ұғымдық, сезімдік негіздерден бастау алған сана әрекеті. Сол себепті тілдік белгі - логикалық тұрғыдан екінші процесс.

Ойлау процесі - мида болатын құбылыс, сана әрекеті, ал тіл санадағы сол ойлау әрекеті «ұғым» түріндегі формаға енгізіледі. Демек, ойлау - логикалық категорияның өмірдегі көрінісі. Олардың өзара шартты түрдегі байланысынан ұғым қалыптасады. Басқаша айтқанда, ұғым айтылмақ болғанда, оған сөз таңбаланатынын туралы профессор А. Салқынбай былайша түсіндіреді: «Танылған іс зат не құбылыс адам санасында белгіленіп, ұғым болып бекіп, тілдік таңбаға айналады. Адамның табиғатқа еліктеп, табиғаттан үйренуі, оның тілінде мифосимволикалық бейнелер жүйесін қалыптастырады. Бұл таным ретінде тілде көрініс табады, сөз арқылы таңбаланады» [4, 86-87б] . Бұл айтылғандардан сана әрекетінің сөйлеу әрекетімен байланысын былай көрсетуге болады:

ОЙ ↔︎ҰҒЫМ↔︎ ТІЛ (СӨЗ)

Ұғымның пайда болуы да санадағы құбылыс. Ұғым айтылған ой арқылы ғана емес, көзбен көріп, қолмен ұстап, ұқсас қасиеттерін еске түсіріп, қиялмен елестетіп, ойша бейнелеп, формасын жасау арқылы да қалыптасады. Алғашқыда негізгі ұғымдардың пайда болуында көз қызметі ерекше орын алған. Онда ұғым пайда болуының негізінде объект - денотат тұрады. Ол - қозғаушы, сана әрекетін қоздырушы күш. Егер зат (құбылыс) болмаса оның санадағы сәулесі, яки бейне жоқ. Сондықтан да профессор А. Салқынбайдың: «Зат пен сөз мағынасы арасындағы сабақтас байланыстылық, біздіңше, ұғым арқылы жалғасады. Ұғымдық белгілер арқылы мағына жасалады. Табиғат пен әлем бейнесінің адам санасында бейнеленуі ұғымды қалыптастырады. Ұғым арқылы таңбаға мағына беріледі. Мағына ұғымның нақ өзі деуге де болмайды, оның абстракцияланған, ұқсатылған, ассоциацияға түсірілген бейнесі. Санадағы ой сөзбен тұлғаланғанда, белгілі мағынаға ие болғанда әр түрлі факторлар арқылы қалыптасады. Ондай факторлар:

Халықтың дүниетанымы.
Уақыт.
Танымның дамуы.

Яғни, белгілі уақыт аралығында дүниетанымның жетілуі мен дамуына сәйкес қалыптасатын халықтық дәстүр мен салт-санаға байланысты болатын ұғымның тілдегі таңбалық жүйеге түскен абстрактылы, ассоциативті бейнесі мағына болады» - дейді.

Демек, ұғым - дүниетанымның санадағы бейне суреті. Сонымен ой мен тіл арасындағы бейне не ұғым тудыратын процесс когнитивтік ғылымның негізгі нысаны, тірегі тұжырымдық құрылым болып табылады. Оның басты мақсаты ой мен тіл арқылы қалыптасатын тұжырым қалыптастыру.

Ұғымдық бейне - ойлау жемісі. Ал дыбыстық бейне - сол ұғымдық бейненің материалдық көшірмесі. Бұл бейнелердің қай-қайсысы да заттың (денотаттық) өзі емес, оның негізгі образдық бейнесінің суреттері: ұғым санадағы сәуле арқылы салынған сурет болса, сөз - дыбыс арқылы салынған сурет. Тіл - табиғат пен адамзат аралығындағы сана арқылы болатын байланысты адамдардың өзара қарым- қатынасында бейнелейтін аралық құрал.

Әлемнің ұлттық тілдік бейнесі - идеографиялық құрылымдағы лексикалық жүйелер. Алайда әлемнің ұлттық тілдік бейнесі әлем туралы білімнің жиынтығы ретінде тек лексикада ғана емес, сонымен қатар фразеология мен грамматикада да көрініс табады.

В. А. Маслова әлемнің тілдік бейнесі мен мәдениеті туралы айта отырып, осыларға мына көрсетілгендерді жатқызады: сөз, сөйлем, пайымдаудың ішкі формасы, сөздің мағыналық жағының өзгерісі, оның ауыспалы мағынада қолданылуы, сөздің эмоционалды жүгі, оның индивидуалды қолданылуындағы өзгешелігі [5, 35б] .

Әлемнің концептуалды бейнесі (когнитивті модель) адамның саналы, танымдық әрекеттерінің нәтижесін бейнелейді; біздің шынайы өмірді, физикалық, химиялық әлем бейнесі және т. б. арнайы бағытталған әлем бейнесін жалпылай көрсетеді. Әлемнің концептуалды бейнесі ойлау заңдары арқылы ұйымдастырылады.

Әлемнің концептуалды бейнесі ретінде қоршаған орта туралы білім күйінде көрінетін концептілер түсініледі. Шындық туралы ақпараттың өзгеруінің әсерінен әлемнің концептуалды бейнесі әрдайым жаңарып тұрады, яғни динамикалық түрде жасалынады. Оның қалыптасуында ойлаудың көрнекі, бейнелі, тәжірибелік, ізденушілік, адвербалды- ұғымдық түрлері қатысады. Осыған байланысты әлемнің тілдік бейнесі ұғымына қарағанда әлемнің концептуалды бейнесі ұғымы күрделірек, бай, кең. Сондықтан әлемнің концептуалды бейнесіне қарағанда әлемнің тілдік алғашқы болады және оны қалыптастырады, себебі адам әлем мен өзін-өзі тіл арқылы ғана тани алады.

Г. Гиздатовтың тұжырымынша: «Когнитивтік модель құрылымы прототип пен бейнелі ұғымның бірігуі арқылы қалыптасқан концептіден құралады. Когнитивтік модель - сөздің лексикалық мағынасының кодталған ақпараты, бұл модель - білімнің танылуы мен сақталу формасы» [6, 22б ] .

Концепт - адам санасының ойлау бірліктері мен психикалық ресурстарын, білім мен тәжірибенің бейнелі көрсеткіштерін құрайтын, хабарлы құрылымдарды түсіндіруге мүмкіндік беретін конгнитивті лингвистиканың негізгі ұғымдарының бірі. Конгнитивтік терминдердің қысқаша сөздігінде оған келесіндей анықтама береді: “жадының, ментальды қордың, тұжырымдау жүйесінің әрі адам санасында көрініс табатын бүкіл әлемнің мазмұнды да белсенді бірлігі” [9, 266 ] .

Концептілік жүйе - концептілік құрылымдардың реттелген формасы. Концептілік құрылымдар санадағы бейнені интерпртациялайды. Когнитолог -ғалымдар құрылымның элементтері - концептіге жақын келетін семалар тізбегі деп түсінеді. Бірақ концептілік құрылымдар тек семалық топтардан ғана емес, ұғымның белгілерін, қасиетін, орнын, кеңістігін, уақытын бейнелейтін таңбалар тізбегінен де құрылады.

Концепт - ж алпы әлем туралы білім жүйесінің (әлемнің концептуалды бейнесінің) бір бөлшегі, үзіндісі, яғни индивидтің объективті шындық туралы өз танымындағы тірек ұғымдары, білетіні, ойлайтыны, елестететіні.

Терминнің түрлі түсіндірілуі оның көп мағыналы латын сөзі conceptus-тің семантикасынан шығуына байланысты. Латын-орыс сөздігінде оған мынадай түсініктер беріледі:

1) «жинақтау, өзіне жинау» (собирать, вбирать в себя) ;

2) «өзіне елестету, қиялдау»(передставлять себе, воображать) ;

3) «жазу, тұжырымдау» (написать, сформулировать) ;

4) «құрастыру» (образовывать) ;

5) «болу, пайда болу, шығу» (происходить, появляться, возникнуть) . Conceptum - «утробный зародыш» [7, 222-224б] . Жалпы мағынасын «жинақтаушы, өзіне жинаушы [ көптеген формалардың мазмұны] ретінде және [олардың] бастауы («зародыш») (елестелген) болып тұжырымдалған.

Тіл білімінің бір саласы ретінде қарқынды дамып келе жатқан когнитивті лигвистикада тіл когнитивті механизм ретінде танылады. Когнитивті лигвистикада адамға тән когнитивті үрдістер мен құрылымдар айқындалады. Сондықтан да оның зерттеу нысанына концептілер жатады.

Концептілер - белгілі мәдениетті онсыз елестету мүмкін болмайтын ең күрделі, маңызды ұғымдар. Олардың саны шектеулі, себебі кез-келген атау- таңба құбылысы концепт бола алмайды. Белгілі бір мәдениет үшін құнды, өзекті және өзінің бекітілуі үшін саны көп тілдік бірліктерге ие, мақал-мәтелдердің, поэтикалық және прозалық мәтіндердің тақырыбы бола алатын шындық құбылыстары ғана концепт бола алады. Олар халық жадының мәдени иегерлері.

Отандық тіл білімінде концепт ұғымына қатысты мәселелерді Ж. Манкеева, Н. Уәлиев, Қ. Жаманбаева, Г. Смағұлова, Г. Снасапова, М. Күштаева, С. Жапақов, А. Ислам, Н. Аитова, Ж. Жампейісова, Э. Оразалиева, Г. Мұратова, Б. Тілеубердиев т. б. ғалымдар өз еңбектерінде жан-жақты қарастырады.

Б. Тілеубердиев концепт сөздерді, олардың мәні мен мағынасын түсіну жеке адамнан бастау алып, қоғамдық таптар мен тұтас бір ұлттың ой-өрісі, дүниетанымы жайында ақпарат беретіндігін баса көрсетеді [8, 88 б. ] .

Ғалым А. Исламның айтуынша, концептілерді талдау барысында төмендегідей бірізділік ұсталынады: сөздіктегі анықтамасы; концептің мағынасы мен оның әр түрлі философиялық және діни жүйелердегі орны; концептің адамның күнделікті санасындағы түсінігі; концептің әмбебап белгілері; концептің фразеологизмдердің түзілуіне немесе қолдануына әсері; белгілі бір концептіге байланысты сюжеттің, немесе образдардың пайда болуы [9, 58 б. ] .

Концептуалды зерттеу жұмысын жазу барысында ғалымдардың көптеген зерттеу еңбектері мен авторефераттар пайдаланылды.

Адамның танымдық ерекшелігін сипаттар концепттік жүйе қазіргі лингвистикалық ғылымда үш түрлі негізде айқындалады:

адам ойының негізгі мәдени көрсеткіші ретінде; яғни барлық мәдени құндылықтар жекеленген концепттер мен олардың қарым-қатынасының жиынтығы деп танылатын тұжырым арқылы дәйектеледі(Ю. С. Степанов) ;
тілдік таңбаның семантикасы концепт мазмұнын айғақтайтын бір ғана құрал деп есептеледі, сондықтан ғалымдар аталмыш терминді конгнитивті семантика элементі есебінде қарастырады( Н. Д. Арутюнова, Т. В. Булыгина, А. Г. Шмелев және т. б. )
Д. С. Лехачев, Е. С. Кубряковасынды ғалымдар концепт сөз мағынасынан туындамайды, ол адамның жеке және халықтық тәжірибесінің сөз мағынасымен “қақтығысуының” нәтижесі болып табылады деп дәлелдейді [9, 267] .

Е. С. Кубрякова адам ойын тек тілдік құралдар ғана емес, бейвервальды қимыл-әрекеттер де білдіре алады, себебі олар адамның логикалық заңдылықтарға бағынған әрекеттерінің нәтижесі болып табылады деп есептейді. Осыдан келе, конгнитивті лингвистикада “ концепт”, “ұғым ” және “ мағына ” сөздерінің ара-жігін ажырату қажеттіні туды. Бастапқы кезде өзара мағыналас, синонимдес деңгейде қарастырылған бұл терминдер, кейін тек мазмұны жағынан ғана емес, әдіснамалық тұрғыдан да, ғылыми жүйеге қатыстылығы тұрғысынан бөлшектеніп талданатын болды: біріншіден , ұғым - обьектінің танып білген белгілерінің ғана жиынтығы делінсе, концепт - кез келген ұғым емес, ментальды ұлттық сипаттағы құрылым, белгілі бір мәдениеттің табиғатын ашуға көмектесетін күрделі механизм ретінде анықталады. Екіншіден , ұғым - логика мен пәлсана терминдері қатарында қабылданса, концепт математикалық логика, мәдениеттану, лингвомәдениеттану, конгнитивті лингвистика ғылымдарының нысанын құрайды. Үшіншіден , концепт пен мағына айырмашылығы да екеуінің ұғымдық арақатынасымен дәйектеледі: “концепт шынайы обьектінің әлдеқайда тұрақты танымдық көшірмесі іспеттес, өйткені мағынаға қарағанда, ол қоршаған ортамен еркін байланысқа түсе алады, ол сөз бен оның мағынасы, керісінше, сол концептің бір бөлшегі ретінде қабылдау керек. ” [9, 268] .

“ Ұғымдар деп заттардың ойша түсірілген суреттері аталады. Олар сезімдер мен түйсінулер, бір заттардың қасиет-белгілерін дерексіздендіру арқылы екінші біреулеріне телу негізінде пайда болады. [Имашева Г. Е. М. Дулатұлы шығармаларындағы «Ғаламның тілдік бейнесі» 9 бет ]

Мазмұн дегеніміз - заттардың сол ұғымда ойша бейнеленетін қасиеттері мен байланыстары, олар сол заттың белгілері ретінде танылады. Мысалы: сыйласу, ата жолын қуу, көк аспан, тыныш өмір сүру, қадірлеу т. б.

Ғалым Ильясова Нагима Абзельбекованың өзінің филология ғылымдарының докторы ғылыми дәрежесін алу үшін дайындалған «Қазіргі қазақ тіліндегі қатысымдық бірліктер: когнитивтік аспектісі» атты авторефератында қазақ тіліндегі қатысымдық бірліктер когнитивтік аспекті негізінде қарастырылып, зерттеуге алынады. Диссертациялық жұмыстың кіріспе бөлімінде зерттеу тақырыбының өзектілігі мен нысаны нақтыланып, негізгі мақсаты мен міндеттері, болжамы, әдіснамалық негізі, жетекші идеясы мен зерттеу әдістері, ғылыми жаңалығы және қорғауға ұсынылатын тұжырымдар мен еңбектердің теориялық, практикалық маңызы, зерттеу жұмысының жариялануы туралы мәлімет көрсетіледі. Зерттеу жұмысы 4 тараудан тұрады. «Тілдік қатынас пен қатысымдық бірліктерге тән антропоөзектік мәселелер» деп аталатын бірінші тарауы екі тармақтан тұрады. Бірінші тармағы «Тілдік қатынастағы антропоөзектік парадигма» деп аталады. Бұл тармақта тілдік қатынастағы антропоөзектік мәселелердің ғылыми негізінде дәлелденуі ең алдымен, сөйлеудің түрлерін анықтаумен байланыстырады. Тіл мен ойлау ұғым, пайымдау, тұжырымдау барысында адамның шындық болмыстағы заттармен және құбылыстаремен байланысын көрсетеді. Тіл мен таңба ойды білдірудің, пікір алысудың, адамдар арасындағы қарым-қатынастың асу жолдарын анықтайды.

Екінші тармағы «Қатысымдық бірліктердің психолингвистикалық сипаты және коммуникативтік моделі » атты тараушада ғалам туралы белгілі бір көзқарас сезім мүшелері арқылы қабылдау, ұғымдар мен түсініктерді қалыптастыру, ойлау мен сөйлеу үдерістерінің бірлігіне негізделеді.

«Қатысымжық бірліктердің уәждеметанымдық сипаты» атты екінші тарау қатысымдық бірліктердің коммуникативтік қызметін айқындайтын семантикалық байланыстар тұрғысында зерделеніп, өз ішінде төрт тараушаға бөлінеді. «Қатысымдық бірліктердің уәждемесін айқындаудағы когнитивтік семантика мәселесі». Когнитивті семантика - лексикалық мағынадан тарайтын семантикалық өрістен қалыптасады. Ол өзінің атауыштық мәнін және ішкі мазмұнын анықтайтын мағыналық құралымның танымдық ерекшелігін анықтайды. Бұл тарау екі бөлімнен тұрады.

1. Сөз мағыналарының коммуникативтік- танымдық концепциясы. Тіл арқылы қарым-қатынас жасауда сөз мағыналарының өзіне тән атқаратын қызметі бар. А. Салқынбай «лебізде сөз мғыналарының қолданыс аясы әр-алуан өзгеріске түседі. Кейде бір сөздің мағынасы жеке адамның қолданысында оның айту сазына, екпініне қарай ерекше сипат алуы мүмкін. Лебізде қолданатын ақпараттың түріне қарай, сөйлеушінің біліктілік деңгейі мен эмоционалдық жағдайына, көңіл-күйіне сәйкес сөз мағынасының өзгеруі прагматикалық мағына болады» деген тұжырымы негізінде толық лексикалық мағынаға ие сөздердің прагматикалық қолданылу ерекшеліктерін айқындауға болады.

2. Атаулардың коммуникативтік-танымдық концепциясы. Тиянақты ойды хабарлау және қабылдауда сөздердің атау ретінде қолданылу ерекшелігі бар. Атаулар - белгілі бір заттар мен құбылыстар туралы нақты ақпараттың адам танымында орныққан таңбалық көрсеткіші. Олар тілдік қатынастың әлеуметтік сипатын анықтауда басты рөл атқарады. Тілдік қатынас интеллектуалдық бағытта орындалса, қарым-қатынас жасауға негізінен, ғылыми танымдағы атаулар тірек болады. Тілдік қатынас ресми, бейресми, ұйымдасқан, ұйымдаспаған бағытта орындалса, қарым-қатынас жасауға негізінен, ғылыми танымдағы атаулар басты қызмет атқарады. Тілдік қатынас ұлттық рухани бағытта болса, сол этностың танымына тән атаулар тірек болады.

Ғалым Исаева Жазира Исақызы Филология ғылымдарының кандидаты ғылыми дәрежесін алу үшін дайындалған «Дүниенің паремиологиялық бейнесі лингвомәдениет танымдық аспект» атты авторефератында 21ғасырдағы антропоцентристік парадигманың нәтижесінде тіл мен мәдениет, тіл мен халық, тіл мен таным арасындағы тығыз байланыс, өзара сабақтастық проблемасын жан-жақты зерттеуді мақсат ететін интеграциялық жаңа үрдістегі этнолингвистика, лингвомәдениеттану, этнопсихолингвистика, когнитивтік лингвистика сияқты ғылыми бағыттар қалыптасып, жедел қарқынмен дами бастағаны жөнінде айтады.

Дүниенің паремиологиялық бейнесіндегі адам факторы.

Тілдік бірліктердің әлем туралы, ондағы заттар мен құбылыстар жайлы көрнекі түсініктеме жасауға қабілеті адамның объективті шындық болмысты қабылдауындағы сезімдік рационалды танымдық іс-әрекеттер мен қабыса келіп, тілдік бірліктердің ішкі формасын яғни образды (бейнені) түзеді.

Дүние бейнесін жасауда адамның бүкіл болмысы, қабылдаудан бастап ойлау, саналы түрде өзін дүниенің бір бөлшегі ретінде сезінуге дейінгі күрделі когнитивтік процестердің барлығы қамтылады. Бұл процесстен жеке адамның өмір сүріп, тіршілік ететін ортасы - тілдік ұжым және оның әлеуметтік - мәдени тынысы тыс қала алмайды. Осы тұрғыда мақал-мәтелдер қазіргі заман лингвистикасында маңызы проблемалардың бірі «тілдегі адам факторы» мәселесін зерттеуде маңызды тілдік дереккөз қызметін атқарады.

Дүниенің паремиологиялық бейнесінде «адам және оның ортасы» туралы жасалған ұлттық пайым қоғам өмірінің сан-саласымен сабақтастырыла өріледі. Мысалы: «халық» макроконцептісі аумағына адамдар қоғамдастығының өміршеңдігі үшін аса қажет «бірлік», «ынтымақтасық», «татулық» сияқты концептуалды ұғымдар төңірегіндегі логика - пәлсапалық ойды таңбалайтын лингводидактикалық мазмұнды құраушы тілдік мөдельдер енеді. Олар арқылы этностық тарихтың ру- тайпалық кезеңіне әр рудың, тайпаның басына өткерген қандайда бір оқиғаға, шұғылданған ата кәсібі, сандық құрамы, рулық психологиясы, екінші бір румен қандық туыстық жақындығына образды сипаттама беріледі. Мысалы, Аққу мен қаз егіз, Адай мен Таз егіз; Арғын мен Найман емшектес, Уақ пен Керей еншілес ; Қыпшақ көп пе, аспанда жұлдыз көп пе? Игілікке домбыра білмеймін деу намыс т. б.

Зерттеу жұмысының екінші бөлімі «Дүниенің паремиологиялық бейнесіндегі «Адам» концептісі » деп аталады.

« Адам» компонентті мақал-мәтелдердің семантикалық құрылымы . Ассоциативтік қатынастар негізінде тілдік санада адам болмысы туралы жалпы түсінік қалыптасады. Ол түсінік тіл иесінің ақиқат шындықты тануымен, образды ойлаумен тығыз байланыста болады және тілде бекіп, сақталады. Адам айнала қоршаған шындықты танумен, образды ойлауымен тығыз байланыста болады және тілде бекіп, сақталады.

Адам жеке басының және қоғам өмірінің өлшемі етіп мәңгілік уақытты алады. Адамның іс-тәжірибесінің қорытынды-нәтижесі мәңгілік уақыттың сәт, шақ, мезгіл, тәулік, апта, ай, жыл, ғасыр, дәуір, кезең т. б. болып келетін уақыт өлшемдерімен өлшенеді. Заман да - уақыт қиындысы. Заман ұғымы арқылы нақты бір кезеңде бірлесе тіршілік етіп, бірігіп қоғам құрушы адамдар қауымдастығының қоғамдық, әлеуметтік, саяси, экономикалық, рухани, мәдени қатыстылығы тілде адамзат тарихының белгілі бір даму кезеңіндегі әлеуметтік, қоғамдық мәдени факторларды сипаттайтын кең ауқымды мағыналық- мазмұндық шоғырлардың бір-бірімен түйісі түрінде көрініс береді.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.