Мұнай мен газдың қорлары

Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 75 бет
Таңдаулыға:

КІРІСПЕ

Қарашығанақ мұнай - газ конденсатты кен орны 1984 жылдың қараша айынан тәжірибелі өндірістік игеруде және қазіргі кезде 1991 жылдың 5 - ші шілдесінде бекітілген «Тәжірибелі - өндірістік игерудің айқындалған жобасына» сәйкес игеру жұмыстары жүріп жатыр.

ТӨИ процесінде сайклинг процесті ұйымдастыру, жобаланған сызба бойынша кен орнында бұрғылау жұмыстарын жүргізу, зертханалық және кәсіптік зерттеулер бағдарламасын жүзеге асыру, игеру нысандары бойынша өнімді есептеу жұмыстарын ұйымдастыру сияқты жобаның негізгі мақсаттары орындалмады. Сонымен бірге 1988 жылдан кейін орындалған зертханалық, кәсіптік және геофизикалық зерттеулер нәтижелері жыныстардың жинағыштық қасиеттерінің (коллекторлық) және оларды қанықтырып тұрған флюидтердің қасиеттерін анықтауға жағдай жасады. Бұл Қарашығанақ кен орнының жаңа геостатикалық және флюидтік моделін құруға мүмкіндік туғызады. Сөйтіп, олардың бәрі ескерілген жаңа жобалау құжатын құру қажеттілігі туды. 1997 жылы қараша айында Қазақстан Республикасы кен орнын игерудің негізгі шарттары баяндалған «Өнімді бөлудің түпкілікті келісіміне» (ӨБТК) қол қойды. Бұл келісімде газ - конденсатты бөлігіне газды кері айдау және горизонтальды ұңғымалар және ағысты үдемелету әдісі көмегімен мұнай жұрынын игеруді іске асыру қарастырылған.

06. 11. 97 жылы және 06. 02. 98 жылы мәжілісінде ЦКР, Казахойл, мердігер өкілдерінің біріккен шешімі бойынша Қарашығанақ кен орнын әрі қарай игерудегі жобалау құжаты технологиялық сызба болу керек деп шешілді. Бұл шешімдерді орындауда геологиялық (МҚК ҚР № 22 - 99 - У хаттамасы) және өндірілмек (14. 11. 99 ж. ҚР МҚК № 42 - 99 - У) қорларын қайта санау жұмыстары жүргізілді.

Қазақстан Республикасы мен мердігер арасындағы ӨБТК шарттарына сәйкес келетін өндірілетін газдың 40% кері айдау нұсқасын енгізуге МҚК шешімі бекітілді. Әртүрлі жобалау шешімін бағалау мақсатымен салада қабылданған үлгіге сәйкес қабат моделі құрастырылды. Бұл модель мамандарға игерудің технологиялық көрсеткіштерін қайта өңдеуге және болжамдауға, ұсынылған технологиялық шешімдердің тиімділігін бағалау үшін экономикалық модельге қорытынды нәтижелері енгізуге мүмкіндік береді. Игерудің технологиялық сызбасын құрастыру жұмысында қойнауды пайдаланушы мен Қазақстан Республикасы арасындағы (ӨБТК) өнімді бөлудің түпкілікті келісімінің қағидалары мен көзқарастарын басшылыққа алады.

2003 жылдан шоғырдың дөңбеккүмбезді бөлігіне газды екінші қайта айдау жүйесі жұмыс жасауда сайклинг процесі өте шығынды механизм болғанымен, оны қолдану келісім шарт мерзімі аралығында конденсат бергіштігін екі есе көбейтуге мүмкіндік береді. Сөйтіп келісім - шарт мерзімі аралығында 10% конденсат өндірудің орнына 20% - дан жоғары өнім алуға жағдай туғызады.

1 Геологиялық бөлім

1. 1 Кен орын туралы жалпы мәліметтер

Қарашығанақ МГККО Батыс - Қазақстан облысының батысында, Бөрлі ауданының территориясында орналасқан. Аудан климаты континентальды. Температура қыста -400С-қа дейін жазда +400С арасында тербеліп тұрады. Оңтүстік - шығыс және солтүстік - батыс бағытындағы желдер басым. Орташа жылдық жауын - шашын мөлшері 300 - 350 мм. Кен орыннан Оралға дейінгі арақашықтық 160 км, Орынборға дейін 155 км, ОГӨЗ дейін 158 км. ОГӨЗ дейінгі газ құбырларының орташа ұзындығы 140 км. Ең жақын тұрғылықты пункттар: Қарашығанақ ауылы 10 км, Тұңғыш ауылы 2 км, Березовка ауылы 3 км.

Ауданнның географиялық жағдайы сирек кездесетін құм сазды жазықтан тұрады. Рельефтің абсолютті белгілері 80-130 метрге дейін өзгереді.

Кен орнының гидрографиялық жүйесі солтүстігінде Орал өзенімен, Солтүстік шығысында Елек өзенімен шекараласады. Жоспарланған жұмыс ауданында Елек өзенінің сол ағысы болып саналатын Березовка өзені қиып өтеді. Жазда ол құрғап қалады. Ауданда аз мөлшерде табиғи су қоймалары кездеседі.

Техникалық сумен қамтамасыз ету жерасты суларымен іске асырылады. Сулы горизонттар 65 - 110 м тереңдікте, әктас және мергель жарықшақтарында орналасқан, және де неогенді төрттік бор юра және триас кезеңіндей құмтастарда қалыптасқан.

Сулар әлсіз минералданған, гидрокарбонаты калций минералдылығы 1-3т/л ал ұңғы шығымы тәулігіне 26 - 100 м3/тәу.

Жел оңтүстік - шығыс және солтүстік - батыс бағыттарында соғады, күзде, қыста және көктемде жылдың орташа жауын - шашын көлемі 300 - 950 мм-ді құрайды. Грунттың қалыңдығы, қар табанына байланысты 1-ден 1, 5 метрге дейін өзгереді. Жылыту маусымының ұзақтылығы 176 күн (15/10 - 15/04)

1. 2 Кен орынның геологиялық зертелу және игеру

Қарашығанақ ауданында сейсмикалық жұмыстар шағылған толқын әдісімен (ШТӘ) сирек профиль торкөзде (10 км) магнитті тіркеуші аппаратурасымен бірінші рет 1970 - 1972 жылдары Урал геофизикалық экспедициясымен жүргізілді. Олардың нәтижелері бойынша Қарашығанақ тұзды дөңесі ашылды. Ол антиклиналды құрылым көлемі 5·9 км шағылған горизонт «П» бойынша амплитудасы 150 км болып табылатын тұзды шөгіндіден құралған. Материалдарды қайта интерпретациялау нәтижесінде көрсетілген горизонт бойынша құрылым жұмыс тақырыбы нақты анықталып және өлшемі 10·20 км болатын брахиантиклинал түрінде сызылды. Амплитудасы 400 метрден жоғары шамамен минималды өлшемі 4400 м болатын күмбезді анықтаған. Бұл құжаттар П-10 параметрлік ұңғысының құрылымын жасауға ұсыныстар негізін құрады.

Қарашығанақ мұнайгазконденсатты кен орны 1979 жылы «» өндірістік - геологиялық бірлестігінің № 10-П параметрлік ұңғыны бұрғылау кезінде ашылған. Кен орын Каспий ойпатының солтүстік жағында орналасқан.

Мұнайгазконденсат кеніші терең жатысты тұз асты құрылымында негізделген және кристалды фундамент шоқысында жататын төменгі перьм және жоғарғы тас көмір жасты күшті рифогенді карбонатты денемен берілген.

Мұнайгаздылық этажы 300-ден 1600 м-ге дейін, ал осындағы мұнайлы бөлігінің қалындығы 200 м. Газ су контактісі 4950 м тереңдікте, су мұнай контактісі 5150 м терңдігінде.

1983 жылы мұнай, газ және конденсаттың қорын оперативті түрде саналуы жасалған. Соның негізінде 1985 жылы ВНИИГаз тәжірибелі - өндірістік игеру жобасы (ОПЭ) тұрғызылды. ОПЭ 1984 жылдың қараша айында басталды.

1988 жылы көмірсутектер қоры саналып бекітілді. Кен орын үш игеру объектісіне бөлінген: 1 мен 2 газконденсатты объектісі, ал 3 мұнайлы объектісі болып табылады. Тереңдеген сайын конденсат мөлшері көбейеді.

1988 жылы «» өндірістік - геологиялық бірлестігінің 42-ші іздеу- барлау және 48-шы пайдалану ұңғыларын бұрғылау нәтижелері бойынша КСРО-ның қор бойынша мемлекеттік комитетіне 1988 жылдың 1-ші тамызындағы күйі бойынша мұнай, конденсат, газ және бірге болатын компоненттері қорын есептеп, тиянақты санақ нысаны тапсырылды. КСРО қор бойынша мемлекеттік комитетімен бекітілген. Кен орнында үш пайдалану объектісі белгіленген: 1 және 2 - газ конденсатты және 3 - мұнай бөлігі. Тереңдеген сайын конденсат мөлшері ұлғаяды.

Тәжірибелі - өнеркәсіптік пайдалануды бастағанға дейін кен орны 4200 метрден 55 МПа белгісін құраған жоғары қабаттық қысыммен сипатталған. Өнімді тілік шегіндегі қабат температурасы қабаттың жамылтқы бетінде + 70-50 С -тан газбен сұйықтық жапсарындағы 820 С -қа дейін өзгереді.

Тәжірибелі - өнеркәсіптік пайдаланудың алғашқы дылдарында жалпы конденсат мөлшері көп кен орны ұтымды игеру принциптеріне сәйкес келмейтін, көбінесе игерудің бірінші объектісінің өнімді шөгінділері өңделді. өңделді. Осыған байланысты 1987 жылдан бастап игерудің екінші объектісін қатыстыра бастады.

Кен орнының орталық бөлігіндегі игерудің үшінші объектісіндегі өнімді шөгінділер қалыңдығының болымсыздығын және мұнай шығымының аздығын ескере отырып, ұңғылар екінші және үшінші объектілердің бірлесіп ашуына салынды. Мұнай объектісінің жоғары қалыңдығымен немесе айдамалау ретінде бұрғыланған ұңғыларға, әрбір ашылған объектіден өңдіріп, іріктеуді басқаруды қамтамасыз ететін екі пакер орнатылды. Қазіргі уақытта конденсаттың түсуінің алдын алу үшін тәжірибелі - өнеркәсіптік пайдаланудың басынан 1988 жылға дейін жұмыс істеген және конденсацияның бастапқы қысымына жеткен ұңғылар қорын толығымен ауыстырған.

Негізгі мұнай өрісінің таралу зонасында (солтүстік-шығыс, батыс және оңтүстік) бұрғыланған ұңғылар өңдеуге кірмейді және орал газ өңдеу зауытының құрылысында дейін тоқтатылып қойылады.

1991 жылдан бастап кен орнын игеру «Тәжірибелі - өнеркәсіптік пайдаланудың анықталған жобасының» 1-Б нұсқасы бойынша, яғни кен орнының орталық бөлігінде сайклинг процесті пайдалану жалғасып келеді. Онымен қоса, айқын әртекті өнімді қоюлыққа құрғақ газды айдауды ұйымдастырудың қиындығын түсіне отыра, жобада ашылған өнімді шөгінділерден газды өндіруді қамту коэффициентін арттыру бойынша айқын шешімдер алынған. Бұл шараны 1993 жылдан бастау жоспарланған, бірақ кейбір себептер бойынша сайклинг- процесті енгізу кейінге қалдырылды.

1995 жылдан игеруді конденсацияның басындағы технологиялық шектеулердің сақталуымен табиғи азаю режимінде кен орнын игеруді қарастыратын, айқын жобаның 3-А нұсқасы бойынша іске асыру туралы, шешім қабылдады.

Объектілерді пайдалану үшін айдайтын және пайдалану ұңғыларының дербес тармақтары қарастырылады. Игерудің қабат қысымын ұстаумен нұсқасын жүзеге асыру кезінде, айдайтын ұңғылардың төрт тармағы жобаланды.

Бірінші объектіге ұңғыларды орналастыру басқа тармақтардағы ұңғылардың орналасуынан байланыссыз түрде жүргізілді. Бірінші объектінің айдайтын ұңғылары екі параллель желі бойынша, жоғары өнімділекпен сипатталатын пермдік екі күмбезбен білік сызығын бойлай орналасқан.

Сұйықтық пен газ өндіру қарқыны 1994 жылы түсті. Мұндай төмендеу үшін бірқатар себептер болды, олардың ішінде ұңғылардағы техникалық мәселелер және жағдайы түзеу үшін қаржының жетіспеушігі болды, сонымен қатар, қысым қабаты қазір қабылданған шық нүктесі қысымына жақындағандықтан ұңғылар тоқтатылды.

1. 3 Стратиграфия

Жоспарланып жұмыс жасалынып жатқан жерде ең ескі ашылған шөгінді болып төменгі девон шөгіндісі табылады.

Төменде орналасқан шөгінділер Бузулук ойпаты, Шығыс - Орынбор және Соль - Илецк тұз күмбездері аудандарына байланысты бөлінеді.

Кристалды іргетас.

Шығыс - Орынбор тұз күбезі маңайларында іргетас 4, 1 км тереңдігінде ашылған. (Землянская ауданы) Соль - Илецк тұз күбезінде (Росточинская), Бузулук ойпатында (Зайкинская), 4, 5 - 4, 7 км тереңдікте ал Булатов дөңесінде 5260 м. тереңдікте (П - 9 Чинаревская ұңғысы) ашылған.

Іргетас гранитті жыныстардан құралған, оның жасы архейлік-ортапротерозойлық.

Сейсмобарлау нәтижесіне қарай отырып, жоспарланған жұмыс орындарында іргетас жату жадайы (горизонт «ф») шамамен 7 - 9 км құрайды.

Жоғары протерозой тобы - PR.

Жергілікті таралу осы ауданды екі үлкен комплекс рифей және венд комплекстерінен тұрады.

Рифей комплексі Волга - Урал антиклизасында архей протерезой магмамоторфтық жынысты іргетастан тұратын массивтерін бөліп жатқан опырықтарда (грабен) дамыған.

Рифей шөгінділері 300 - 400 м тереңдікте Үлкен - Өзен, Рожков, Землянская аудандарында ашылған. Комплекстің қалыңдығы қолда бар сейсмоборлар деректеріне сүйенсек 1000 м шамасында.

Венд терригенді комплексі бұрғылау арқылы Шығыс - Орынбор тұз күмбезі маңында ашылған. Комплекстің қалыңдығы 600 - 800 м құрайды. Шөгінділер іргетас трансагрессивті жатқан немесе рифей шөгіндісі сұры түсті құмтастармен және аргилиттермен қосылған карбонатты жыныстар қабықшаларынан тұрады.

Қарашығанақ ауданында, сейсмобарлау нәтижесіне байланысты фундаментпен және қарастырылған «Пэ» горизонтының арасы 2 км-ге жетеді. Бұл жоспарланған қимада тек девон ғана емес және де көптеген ескі, соның ішінде рифей - вендтік шөгінділердің бар екендігін дәлелдеуге болатын шешімдер шығаруға негіз бола алады.

Палезой тобы - PZ.

Ордовик шөгіндісі Шығыс - Орынбор тұз күмбезінің шығысында және оңтүстігінде, Соль-Илецк тұз күмбезі маңында және оларды бөліп тұрған ойпатта анықталған. Табылған шөгіндінің максималды қалыңдығы ұңғы 1 арқылы ашылған.

Қызыл Яр Соль - Илецк тұз күбізінің көлденең тұсында ордовик шөгінділерінің скважиналары 2020 м-ден асып және толық қуатымен оларды әлі ашып үлгерген жоқ. Шығыс - Орынбор тұз күмбезінің оңтүстігінде және шығысында да силур шөгіндісі ашылған, оны максималды қалыңдығы 40 м-ді құрайды.

Төменгі палезой шөгіндісі тығыз құмтастардан және сұр түсті аргилиттерден құралған.

Қарашығанақ ауданының қимасында шамамен 1000 м. қалыңдығындағы төменгі плезой шөгінділерінің бар екендігін мөлшерлеуге болады.

Қарашығанақ кен орнында терең бұрғылау кезінде тұз асты, тұзды, тұз үсті кешендерінің шөгінділері ашылған.

Девон жүйесі.

Девон шөгінділері орта және жоғарғы бөлімдерімен берілген. Орта бөлімі: Ортадевон шөгінділері эйфель және живет ярустары көлеміндебірлік ұңғыларымен (15, Д5) ашылған. Эйфел ярусы төменгі жағында аргеллит қара, жоғары қарай ізбестас және тығыс, микро жіңішке қабатшалы аргелликтер. Ярустың ашылған қалыңдығы 59 м. Живет ярусы - қалыңдығы 64 м. Жоғарғы бөлім: Жоғарыдевон шөгінділері тек фамен ярусымен берілген.

Төменгі жүйесі.

Жоспардың уақытын құрастыру үшін тек бір ғана іздеу ұңғымасы Д - 5 -пен ерте девон жасындағы шөгінділерді ашқан.

6245 - 6248 м интервалынан алынған керн - аргилиттен және қара - сұры бурыл түстен құралған.

Төменгі девон шөгіндісі шамамен 30 м қашықтықты құрайды.

Орта девон.

Живет ярусы шөгінділері қара - сұры тіпті қара әктастардан жиі органогенді аргилиттерден құралған. Сонымен қатар қиманың жоғары жағында 3 мм жететін ашық - сұры ұсақ кристалды әктастар қабықша ретінде орналасқан. Бұл бөлімнің құрамында ассель, сакмар, артин және кунгур ярустарын ашып зерттейміз.

Жоғарғы девон.

Төменгі - орта фаменді бөлшектенбеген шөгінділер стратиграфиялық үзілістермен орта девон шөгінділерін жауып жатыр. Нақты толық қима 15 -ұңғымасында зерттелген. Бұнда сұры және қара - сұры органогенді түйіршікті әктастар және қара түсті ұсақ кристалды доломиттер қабықша ретінде кездеседі.

Әктастарда көп мүшелі бір камералы фораминиферлер, криойд мүшелерінің кесектері кездеседі. Ерте - орта фамен ярусы бір камералық форминифер комплексі бойынша тұрақталады.

Максимал қалыңдығы 368 м.

Жоғары фоменді шөгінділер келісім бойынша төменгі - орта фамен шөгінділерін жауып жатыр. Олар орталық батыс және шығыс бөліктерінен -кристалды әктастар бар жерлерінен ашылған. Тек кен орнының оңтүстік бөлігінде әктастар қосымша мәнде есептелінеді.

Таскөмір жүйесі.

Төменгі бөлімі жоғары фамен шөгінділерінде турней ярусымен берілге. Қалыңдығы 80 м. Орта бөлімі краснополян горизонтымен берілген, қалыңдығы 9 дан 55 метрге дейін.

Пермь жүйесі - Р

Пермь жүйесі ұңғылармен ашылған, қиманың негізгі бөлігін алып жатыр. Төменгі бөлімі: Ассель ярусы (известняк, доломит), қалыңдығы 290-390 м. Сакмар ярусы 5 - 25 м, Артин ярусы 15 - 280 м-ге дейін, Кунгур ярусы: төменгісі ангидритті 4 - 20 м-ден 300-ге дейін. Жоғарғысы тұзды - қалыңдығы 3178 м-ге дейін. Жоғарғы бөлімі: Уфим ярусының шөгінділері (84 - 1252 - 1630 м), Қазан ярусы: төменгі литологиялық пачка қалыңдығы 138 - 299 м, жоғарғысы 192 - 1118 метр, Татар ярусы 700 - 1925 м.

Пермь жасының шөгінділері кен орны аумағының стратиграфиялық үзілісті таскөмірде орналасқан. Пермь жүйесі төменгі карбонат, орта тұзды және жоғары терригенді қалыңдықтардан құралған.

Төменгі бөлімі - Р.

Бұл бөлімнің құрамында ассель, сакмар, артин және кунгур ярустарын ашып зерттейміз.

Асссель ярусы - үш түрлі қима негізінде құралған.

Бірінші - биогермді әктас. Екіншісі - дөңес биоморфты - детритті әктастар. Үшіншісі - терең сулы, қара битуминозды жыныстар. Ассельде шөгінділердің максималды қалыңдығы 557 м-ге дейін жетеді, дөңес түрі 42 м-ден 216 м-ге дейін барады. Терең сулы ассельді артин шөгінділерінің жалпы қалыңдығы 20 м-ден 40 м-ге дейін болатындары ярустарға бөлінбейді.

Сакмар ярусы - рифті фацияларында сұры әктастардан, дөңес түрлерінде органогенді детритті және пемитаморфты әктастардан тұрады. Бірінші түрінің қалыңдығы 23 м-ден 30 м-ге дейін, ал екіншісінікі 15 м-ден 56 м-ге дейін ұзарады.

Артин ярусы - рифті және дөңес қималар негізінде екі подярусқа бөлінеді: төменгі және жоғарғы артиндік болып. Біріншісі екі түрлі рифтің қимасынан (биоморфно - детриттік әктастар) және дөңес түріндегі (екінші даламиттер) . Бұлардың қалыңдығы 90 м-ге дейін жетеді. Екіншісі литологиясы жағынан бірінші подярусқа ұқсас. Артин шөгінділерінің биогенді түрінің қалыңдығы 143 м-ден 303 м-ге дейін, ал дөңес түрінде 5 м-ден 217 м-ге дейін өзгереді.

Конгур ярусы - толық қималарының төменгі қабаттарында карбонат сульфатты сұры, көкшіл сұры ангидриттер доломит қабықшаларымен, жоғарғы жағында тұзды тас тұздарымен және тұзды терригенді жыныстармен құрастырылған. Алғашқысының қалыңдығы 1 м-ден 300 м шамасында, ал тұзды шөгінділер 172 метрден 3028 м-ге дейін ұзарады.

Жоғарғы бөлім - Р.

Бөлімнің шөгінділері уфимдік, қазандық және татар ярустары белгілі шарттармен анықталған. Олар қызғылт, қоңыр сұры саздармен және тұз, гипс, ангидрит ұяшықтарымен көмкерілген. Уфим ярусының қалыңдығы 84 м-ден 1630 м-ге дейінгі қашықтықта. Қазан ярусы - 138 м-ден 180 м-ге дейін, ал татар ярусы 700 м-ден 1925 м-ге дейін ұзарады.

Мезозой тобы - MZ.

Триас жүйесі - Т.

Триас жүйесінің шөгінділері жыныстың терригенді қалыңдығымен, ұсақ бөлшектерге бөлінбейтін қасиетіне ие. Бұлар қызыл - қоңыр түсті саздар, песчаниктер және алевролиттер.

Триас шөгінділерінің қалыңдығы 1068 - 2040 м, Қарашығанақ күмбезінде 60 - 578 метрге дейін азаяды.

Юра жүйесі. Әктастарда көп мүшелі бір камералы фораминиферлер, криойд мүшелерінің кесектері кездеседі. Ерте - орта фамен ярусы бір камералық форминифер комплексі бойынша тұрақталады

Юра жүйесінің шөгінділері: орта бөлімі (песчанник, құм, саз, құмтас) - 121 - 392 м; жоғарғы бөлімі: Волж ярусы (сазды мергель, фосфорит), шөгінділер қалыңдығы 53 - 132 м.

Мел жүйесі.

Мел жүйесінің шөгінділері: төменгі бөлім - валонянин, готерев, баррем және апт ярустарымен берілген. Волонянин - готорев ярусының қалыңдығы 13 - 44 м (саз, мергель және фосфорит) . Баррем ярусы (қара саз, мергель, сидерит) - 24 - 80 м. Апт ярусы (қара саз, сидерит, мергель, фосфориттары бар құм тастар), қалыңдығы 76 м.

Неоген жүйесі.

Неоген жүйесі жоғары бөліммен (плиоцен) берілген, оның шөгінділерінің қалыңдығы 20 - 125 м (сұр саз, құм, құм тастар, алевролит) .

Төрттік жүйесі.

Төрттік жүйесінің шөгінділері (суглинка, супесь, құм, галечник, саз), қалыңдығы 8 - 20 м.

1. 4 Мұнайгаздылығы

Каспий ойпатының солтүстік аудандарында мұнайгаздылықтың негізгі перспективалары тұз асты палеозоймен байланысты. 1979 жылы прибортовой зонасының ішкі бөлігімен Қарашығанақ ауданында, П - 10 ұңғысында төменгі пермь шөгінділерінен, 3908 м тереңдіктен газ фонтаны алынған.

Қаршығанақ кен орнында барлау және эксплуатациялық ұңғыларында жүргізілген комплексті газодинамикалық және газоконденсатты зерттеулер ашылған төменгі пермь және карбон карбонатты қимасының өнеркәсіптік өнімділігін дәлелдеді (5217 м-ге дейін 13 ұңғы) . Жалпы кен орын бойынша бұрғылаумен дәлелденген көмірсутектер қаныққан жыныстар этажы 1557 м (3660-5217 м) .

Негізгі мұнайгазконденсат кенінінің астында №15 ұңғысы 5630-5757 м интервалында, орта девон шөгінділерінден мұнай кеніші ашылды. Орта девон кенінің дамыту кен орнының орталық бөлігінде және негізгі мұнайгазконденсат кенішінен солтүстікке қарай негізделген. Стратиграфиялық жағынан ең зерттелгені пермь шөгіндлері. №112 ұңғысынан мұнай 3528 метр тереңдіктен алынған.

Мұнай жиналымдары мұнайға қаныққан жарықшақты ашық - сұр түсті ангидриттерге негізделген. Мұнайға қаныққан кеуектілігі 6, 5% құрайды.

Ирен горизонтының сульфат - карбонатты жыныстарында мұнайға қаныққан жыныстардың бар екендігі №6, 12, 17, 2Д, 100, 101, 109, 126, 622, 625 ұңғылары бұрғылау кезінде дәлелденді. Бұл кезде бұрғылау сұйығында мұнай қабыршағы пайда болған.

Филиппов горизонтының сульфатно - карбонатты шөгінділерінде газдылық №30 ұңғысында дәлелдеген. 4755 - 4765 м аралығынан дебитті 47, 7 мың м3/тәулік газ, және дебиті 47, 5 мың м3/тәулік конденсат арыны алынған.

Кен орында таза күйінде қабат сулары алынбаған. Бірақ №13 ұңғыдан алынған мұнай және сұйық қоспасы негізінен қабат суынан тұрады - 70-80% (5202 - 5217 м. ) . 5125 - 5190 м интервалынан сусыз мұнай алынған.

Кәсіпшілік және лабораториялық зерттеулер мәліметтері бойынша Қарашығанақ кен орны мұнайгазконденсатты болып саналады. Стратиграфиялық жағынан ең зерттелгені пермь шөгіндлері. №96 ұңғысынан мұнай 3638 м тереңдіктен алынған. Жалпы кен орын бойынша бұрғылаумен дәлелденген көмірсутектер қаныққан жыныстар этажы 1557 м (3660-5217 м) . Газодинамикалық және газоконденсатты зерттеулер ашылған төменгі пермь және карбон карбонатты қимасының өнеркәсіптік өнімділігін дәлелдеді.

1. 5 Мұнай мен газдың қорлары

Қарашығанақ мұнайгазконденсатты кен орны 1979 жылы «Оралмұнайгазгеология» өндірістік-геологиялық бірлестігінің 10-П параметрлік ұңғысын бұрғылау кезінде ашылды.

Кен орны Каспий маңы ойпатының солтүстік өңір алқабында орналасқан. Газконденсатты кеніш төменгі пермдік және таскөмір карбонатты пайда болулардың қуатты кешеніне тураланған. Сонымен қатар, мөлшері бойынша шамалы филлиповтык қатардың үстіндегі кеніштер мен ортадевондық шөгінділердегі жеңіл мұнай кеніші аңықталды.

1983 жылы конденсат, газ, мұнай қорларын оперативті есептеу жүргізілді. Кен орны өлшемі (15·30 км) газ, конденсат және мұнай қорларының мөлшері бойынша өте сирек кездесетін кен орны болса, сондай-ақ сақталған сұйық қордың геологиялық құрылымның өзгешелігі бойынша өте күрделі болып табылады.

1984 жылы Бүкілодақтық газ бойынша ғылыми-зерттеу институты (ҰБҒЗИГаз) құрастырған тәжірибелі-өнеркәсіптік пайдалану жобасы 1985 жылы КСРО газ өнеркәсібі Министрлігімен бекітілді. 1984 жылдың қараша айында - ақ кен орынды тәжірибиелі- өнеркәсіптік пайдалану басталды.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.