Иммуноглобулиндер табиғаты

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 6 бет
Таңдаулыға:

СТУДЕНТТІҢ ӨЗІНДІК ЖҰМЫСЫ

Дисциплина:

Мамандығы:

Кафедра:

Тақырыбы: Гемоглобин және миоглобин, гемоглобинопатиялар.

Иммуноглобулиндер.

Жоспар:

І. Кіріспе

ІІ. Негізгі бөлім

Гемоглобин
Миоглобин
Иммуноглобулиндер

ІІІ. Қорытынды

ІV. Пайдаланылған әдебиеттер.

Гемоглобин

Гемоглобин (грекше - haima , haimatos - қан және латынша globus -шар) - адамның, омыртқалы және кейбір омыртқасыз жануарлырдың қанының қызыл пигменті. Тыныс мүшелерінен оттекті ұлпаларға, ал көмірқышқыл газын ұлпадан тыныс мүшелеріне тасымалдайды. Гемоглобин жетіспесе анемия ауруы пайда болады. Гемоглобиннің қалыпты жағдайдағы нормасы әйелдерде 120-150г/л, ер адамдарда 130-160 г/л. Егер гемоглобин мөлшері шектен тыс көп болса, қан қоюланып жүрек қан тамыр ауруына шалдығады. Құрамында гемоглобин бар азық-түліктер:бауыр, ет т. б. Гемоглобин қанның қызыл жасушалары эритроциттердің құрамында болады. Эритроцит оттегіні өкпеден бұлшықет тарамдарынан көмірқышқыл газын алып, өкпеге апарады. Бұл "гем" деп аталатын ерекше ақуыз көмегімен жүзеге асырылады. Гемге оттегі молекуласы қосылады, ол -гемоглобин бөлігі. Жалпы гемоглобин 96%-ы нәруыз -глобиннен, 4%-ы темір атомы бар гемнен тұрады.

Тыныс мүшелерінен оттекті ұлпаларға, ал көмірқышқыл газын ұлпадан тыныс мүшелеріне тасымалдайды.

Миоглобин

Миоглобин (мио және глобин - гемоглобиннің ақуызды бөлігі) - күрделі ақуыз; омыртқалы жануарлар мен адамның бұлшық еттерінде оттекті тасымалдайтын глобулярлы ақуыз. Ет тінінде молекулалық оттекті жасушалардың тотықтыру жүйесіне тасымалдайды. Миоглобинның молекуласы бір полипептидтік тізбектен (153 амин қышқылдары қалдықтары бар) және гемнен (2 валентті темірі бар порфириннің кешенді қосылысы) тұрады. Оның молекулалық массасы 17000. Ет тіні жиырылғанда капилляр қантамырларының жиырылуы нәтижесінде оттектің парциалды қысымы кенет төмендеген кезде Миоглобиннен жұмыс істеп тұрған бұлшық етке қажетті оттек бөлініп шығады. Миоглобин, әсіресе, теңіз сүтқоректілерінің (әсіресе, су астында ұзақ уақыт тіршілік ететін) - дельфиндер (3, 5%) мен итбалықтардың (7, 7%) бұлшық еттері Миоглобинге бай болады. Миоглобиннің үш өлшемді құрылымы рентгендік құрылымдық талдау әдісімен анықталған бірінші ақуыз (1957 - 60 жылдары) .

Иммуноглобулиндер

Иммуноглобулиндер - ағзаға белок енгенде түзілетін және олармен спецификалық қабілетті әсермен қосылатын белокты заттар. Антитела адаммен жануарлардың қан сарысуында пайда болады, немесе жасырын инфекциялық ауруда пайда болады. Иммуноглобулиндер тек инфекциялық ауру кезінде ғана емес, сонымен қатар тірі (әлсізденгін), өлі бактериялардың, риккетциялардың, вирустардың, токсиндердің және т. б антигенді заттармен иммунизацияланғанда туындайды.

Иммуноглобулиндер табиғаты. Қазіргі уақытта табиғаты жағынан антитела адам мен жануар қанының сарысу иммуноглобулиндері болып табылады. Имунноглобулиндер иммунизация жасалмаған және инфекциялық аурумен ауырмаған адамдардың қан сарысуында болады.

Олар қалыпты микрофлораның өсерінен оргнаизімнің даму барысында пайда болуы мүмкін деген жорамал бар. Мысалы, жас жыландарды иммуноглобулиндердің ағзада болуы уын бейтараптап отырады.

Қазіргі уақытта иммуноглобулиндердің кластары, клас аралығы, құрлысы, молекуласының көлемі, белсенді орталығы толық зерттелген. Иммуноглобулиндердің молекуласы екі ұқсас емес полипептидті тізбектен тұрады. Бірінші қос тізбегі Н-ауыр (ағл. - heavy ) және бір L - жеңіл қос тізбегіне (ағл. - light) тұрады. Н және L тізбектері дисульфидті байланысқан. Антителаның көптеген молекуласы (LН) ₂ -димерден, аз мөлшері (LН) _2n полимерден тұрады. Антителаға пепсинмен әсер еткенде: антиген мен белсенді байланысатын бір валентті F _AB - бөлік және антиген мен байлансыпайтын F _C - бөлікке бөлінеді. Антителаның 80% бивалетті, қалғандары моновалентті (толықсыз немесе «қарсы тұрушы» антителалар) .

Иммуноглобулиндер белоктың гетерогенді тобынан тұрады. Өзінің физика-химиялық ерекшелігіне байланысты 5 класқа жіктеледі: IgM, IgG, IgA, IgA, IgE, IgG - классикалық антитела - олар негізгі массасын құрайды (80% жуық) плацета арқылы оңай беріледі.

Бұл иммуноглобулиндер бактериялар, экзотоксин, вирустардың ерігіш антигенмен белсенді түрде байланысады. IgM - антигенді стимуляциядан кейін немесе иммунизациядан кейін бірінші болып пайда болады. Грам теріс бактерияларға жақсы әсер етеді, фагацитозпроцесін белсенділейді. IgG қарағанда бірнеше есе белсенді, өйткені шамамен он шақты белсенді орталығы бар. IgA - екі түрі бар: IgA- сары сулық және IgAS- секторлық, өзгергіштік ара физикалық-химиялық ерекшеліктермен, синтездеу орнымен және атқаратын фунциясы арқылы ерекшеленеді. Секторлы IgA тыны алу жолы, ауыз қуысы, ішек, зәр шығару жолдарының кілегей қабатының лимфоидты клеткалары бөледі. Ол сілекейде, көз жасында, терде, ішек сөлінде кездеседі. Сары сулық IgA қанға түскен микробтармен оның токсиндерін бейтараптайды. Бірақта әсер етуі бойынша IgAS қарағанда әлсіз, иммуноглобулиндердің 15% құрайды. IgA - алғашқы 2-3 күндік сүттің құрамында өте коп кездеседі. Туылған балалардың ішінен сүтпен бір күнде 1000 м ² IgA түсіп ішектің қабырғасын жабады, сонымен қатар емшек сүтінде жиналады.

IgЕ - реагиндер. Бұл қалыпты сары суда өте аз мөлшерде кездеседі. IgЕ - аллергиясы бар адамдарда үнемі кездеседі. Олардың F спецификалық - фрагменті толық клетка клеткаларға, базофильдерге қосылып, жоғары сезімталдықтың жедел түрін қоздыруға қатысады.

IgД - қандағы концентрациясы 3-5 микрофлора ² \100мл мөлшерінде болады. Жартылай ыдырыушылық уақыты 3 күн. Бұл иммуноглобулиннің мәні аз зерттелген. IgД-ның атқаратын функциясы ағзада болатан антигендерді бейтараптайды. IgД - «ақ қан» (белокровие) ауруында В-лимфоциттерден табылған.

Кесте

Имунноглобулиндердің физика-химиялық сипаттамасы

Кластың аталымы

Қандағы қалыпты

деңгейі

Молекулалық

массасы

Седиментация констансасы

Көмірсулар түзілімі, %

Тізбектің

түзілімі

(H және L)

Кластың аталымы:

IgG IgM IgA

IgAS IgE IgD

Қандағы қалыптыдеңгейі:

7, 0-19, 0 0, 8-2, 0

0, 8-4, 8 0,

2-0, 0001 0,

003-0, 4

Молекулалықмассасы:

150 000 900 000

170 000

350 000 190 000

160 000

Седиментация констансасы:

7S 19S

7-13S 7. 4-11S 7S

Көмірсулар түзілімі, %:

Тізбектіңтүзілімі(H және L):

2H 2L 5H 5L

2H 2L 4H 4L

2H 2L 2H 2L

Антителалар термолябильді заттар. Олар бір аралығында 70 ⁰ С температурада деструкцияланады. Антителалардың белсенділігіне ортаның рН және басқа факторлар әсер етуіне байланысты белокты заттар үлкен өзгеріске ұшырайды.

Антителалар төменгі температурада (0-4 ⁰ С), этил спиртінде денатурацияланбайды, ал спиртпен жоғары температурада да денатурацияланбайды. Бейтарпа тұздарда (магний, аммоний, натрий сульфаты) белокты тұнбаға түсіреді, бірақ антителаны денатурацияламайды. Сондықтан да этил спиртін төменгі температурада, магнийдің, аммонийдің, натрийдің сульфаттарын иммунды сары суды фракциялауға және тазартылған антитела алуға қолданады.

Антитела өңделуі, олардыңжиналуы және жойылуы динамиксы белгілі бір сипаттамада жүреді: бұндай кезде біріншілік және екіншілік иммунды жауап болып бөлінеді.

Бірінші иммундық жауап

Антигенді тітіркену пайда болғаннан кейін 1-4 күнде индуктивті кезең пайда болады; содан кейін продуктивті кезең-антителаның логарифимдік көтерілу кезеңі, ол максимум кезеңімен аяқталады. Бұл кезеңде оның қандағы мөлшері ең жоғарғы деңгейге жетеді. 1-3 айдан кейін оның центрациясы азая бастайды (төмендеу кезеңі) .

2-4 аптадан кейін немесе бірнеше ай, жылдан кейін қайталап иммунизацияланғанда ағза гомологиялық немесе гетерологиялық антигендерге иммуноглобулиндер бөлу арқылы жауап береді. Бұл реакция екіншілік иммудық жауап деп аталады. Ол иммундық есте сақтауға жалғасады.

Иммундық есте сақтау

Иммунизацияланған ағзада, сондай-ақ инфекцияланған ағзада құрамында антитела жоқ жағдайда спецификалық және бейспецификалық тітіркендіргішпен әсер еткенде қан сары суында иммуноглобулиндердің титрі артады. Есте сақтау клеткалар - анамнестикалық реакциялар функциясын атқаратын В - лимфоциттердің ұзақ өмір сүретін, бөлігі болып келеді де 2-3 тер бөлінгеннен кейін өзгергіштік қызметін бәсеңдетеді.

Иммунологиялық толеранттылық

Иммунологиялық толеренттылық (лат. Tolerantia - төзу) - яғни организімдердің белгілі бір антигениге иммундық жауабының болмауы. Иммунолгиялық толеранттылық организм эмбриональды кезеңінде сол антигенмен кездескенде пайда болады.

Иммунолгиялық толеранттылық тудыратын антигендерді толерогендер деп атайды. Оған жататындар: сары су белоктары (альбуминдер немесе глобуминдер) . Толерантты ағза бөгде материалды «өзінікі» ретінде қабылдайды, оған иммундық жауап қайтармайды.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.