Тендовагиниттер - сіңір қынабының қабынуы
ҚАЗАҚ ҰЛТТЫҚ АГРАРЛЫҚ УНИВЕРСИТЕТІ
АКУШЕРЛІК, ХИРУРГИЯЛЫҚ ЖӘНЕ ӨСІП - ӨНУ БИОТЕХНОЛОГИЯ ФАКУЛЬТЕТІ
2 СӨЖ
ТАҚЫРЫБЫ: Артқы аяқтаң сіңірлерінің және сіңір қынаптарының қабынуы. Тендинит. Тендовагинит
Орындаған: Тексерген:
Алматы - 2020ж
Жоспары:
I.Кіріспе
а. Артқы аяқтың сіңірлерінің және сіңір қынаптарының қабынуы
II.Негізгі бөлім
а. Тендовагинит ауруы
ә. Тендинит ауруы
III.Қорытынды
IV.Пайдаланған әдебиеттер
Кіріспе
Дүние жүзінің әр түрлі аймағында тұратын халықтар, өзінің иелігінде жануарларды ұстауына байланысты хирургияның кейбір қарапайым жұмыстарын істеген. Тіпті алғашқы дәуірде малды пішіп емдегенді де білген. Хирургиялық емдер халық арасында кеңінен қолданылады. Мал иелері, бақташылар, ұсталар, тағы басқалар хирургиялық еммен айналысқан. Олар бір - бірінен үйреніп, кейінгі ұрпақтанға өз тәжірибесін беріп жалғастырған. Хирургия XX ғасырда ветеринарияның жеке саласына айналды. Ветеринариялық хирургияның жетістіктері, Үлы Отан Соғысы жылдарында жараланған жылқыларды емдеуге зор мүмкіндіктер туғызды. Осы күнгі хирургияның - оперативтік, жалпы, ортопедия және офтальмолоғия сияқты бөлімдері дамуда. Хирургияның мағынасы гректің "Cheur ergon" деген екі сөзінен алынған. Қолмен әсер ететін" деп аударуға болады. Қазақстанның ветеринария хирургиясының дамуы, бұрынғы Кеңестер Одағы ғалым - хирургтардың еңбектерімен тығыз байланысты. Қазақ халқының ежелден келе жатқан дәстүрі - малды күту, бағу. Жалпы хирургияның дамуына үлес қосқан ғалымдар - грек ғалымы Гиппократ (460-370 ж. ж біздің араға дейін) атақты Рим дәрігері Цельс (1 ғасыр біздін әраға дейін) және Гален (130-200 ж. ж. біздің араға дейін) болған. Хирургияның дамуына көп үлес қосқан, мал хирургиясы жөнінде кітаптар жазған Рим дәрігері Вегеций. Алғаш ветеринариялық хирургияда топографиялық анатомияны Петербургта А. А. Январский, Мәскеуде А. А. оқыса, кейіннен Петербург Зооветинститутының кафедрасын В. И. Всеволодов басқарды. Хирургиялық операцияларды зерттеп жасау анатомиялық деректерге тікелей байланысты. Хирургиялық операция (латынша. орега - әрекет, жұмыс, еңбек) - малдың ағзаларға және ұлпаларға емдік немесе диагностикалық мақсаттармен қолданылатын механикалық әсерлердің жиынтығы. Кейде шаруашылық қажеттілігімен кейбір операциялар сау малға да жасалады, ол: еркек және ұрғашы малды пішу Операция мақсаты, оны жасағаннан кейін малдан алынатын өнімділікті жоғарылату. Әр операция жасар алдында мұқият клиникалық, зертханалық (лабораторнылық), рентгенологиялық және тағы басқа арнаулы жүргізілген зерттеулер арқылы аурудың диагнозы қойылады.
Негізгі бөлім
Тендовагиниттер - сіңір қынабының қабынуы. Ол сіңірдің созылуы нәтижесінде, ұрып алғанда, жарақаттанғанда, имтогендік инфекция, инвазия кезінде немесе айналадағы тін процесінде іріңге айналғанда дамиды. Олардың асептикалық, іріңдік және инвазиялық деп бөледі. Асептикалық тендовагиниттер жіті және созылмалы түрде өтеді: Жіті өтетіні сірнелі талшықты, ал созылмалы сірнелі талшықты және талшықты және сүйектері тін бола алады.
Жіті сірнелі тендовагинит. Бір факторлардың әсерінен (созылу, зорығу, ұрып алу, бруцеллез, туберкулез, ревматизмнен және т. б. ауру) синовиалдық қабықта майда қан құйылу пайда болады, артериялық гиперемия және тамыр қабырғаларының өтуі көтеріледі. Нәтижесінде сірнелі эксудаттың және лейкоциттердің имеграциясы сұйықтыққа айналады. Эксудат синовиалдық қабықшасын сіңіреді, ісінуге апарады және сіңір ішінде жинала бастайды. Энотелиалды сыртқы қабығының қоректенуі бұзылады, сондықтан оның кейбір жерлері сұйықтанады және лейкоциттер мен бірге эксудаттарды мұнарландырады.
Клиникалық белгілері. Сіңірлердің өтуінде ұзақ, сирек тартылатын әлсіз баяу ауру жоғары температурада ісік тербелісі болады. Алғаш қимылдауда ақсақтық пайда болады.
Емі. Тыныштық, суықтық, қысып байлау, көп жиналған эксудаттан сұйықтықты сорып алу, 10-20мл 1% новокаин антибиотик ерітіндісін және гидрокартизонмен, ішіне "ендіру, 50-60мл пеницеллин - новокаин ерітіндісін жіберу керек. Ауру реакциясы азайғанда жылы ем, тамыр арқылы массаж жасау керек.
Жіті сірнелі - талшықты және талшықты тендовагинит. Әртүрлі механикалық әсердің нәтижесінен пайда болады (соққы, секіру, т.б.) сірнеалі тендовагинитке қарағанда қатты ауырады, синовалдық қабыршақты, тамырларды, нервтерді және басқада сіңір элементтерін зақымдайды.
Патогенезі. Зақымданған дәрежесіне қарай ауру реакциясы дамиды. Синовалдық қабыршыққа оның ішіне фибриногені торша элементтері бар экссудат жиналады, Синовалдық қабыршық ісінеді эндотелиалды сырты сұйықталады, көбірек болған сайын, ауырта түседі. Талшықты тендовагинит кезінде синовия өнімі бәсеңдейді немесе тоқтайды, синовиалық қуысга, висцералық және париетальдық синовол қабығының шаңырақтарында жиі жапырақтар арасында байланыс пайда болатын. әрі қарай байланыстыратын жабыспалар тудыратын көп фибрин шығады. Сірнелі - талшықты қабынуда фибрин көбінесе тұрақсыз жағдайда сірнелі сұйықта болады немесе қынаптың түбіне түседі, синовалды қабыршыққа ол жабысады аз мөлшерде және оңай сорылады.
Клиникалық белгілері. Жіті сірнелі талшық тендовагинитте фибриннің аз мөлшер. кезінде тік кілегейлі тендовагинт белгілеріне сәйкес келеді. Ауруды толық зерттеу нәтижесіне қарап саралайды. Талшықты тендовгинит кезінде жануар тыныш тұрғанда ауырған аяғын бос тастайды, ргенде қатты ақсақтайды. Сіңір қыныбының көлемі жағынан аз ұлғайған бірақ тез ауыртады: сол температурасы көтеріңкі флютуация болмайды. Пальпация және аз қимыл кезінде байқалатын фибринозды крепитация осы тендовагиниттің патогендік белгілері болады. Сондықтан талшықты тендовагинитті сықырлаушы деп те атайды. Крепитация фибринімен жабылған висцериальды және паристальды жапырақтардың үйкелуінен пайда болады. Сірнелі талшықты тендовагинит кепизінде болжамы жақсы ал талшықты абайлау керек. Өйткені сіңірдің қимылын қиындататын сіңір қынабында жабыспалар пайда болуы мүмкін.
Емі. Тыныштық, суық және қимылдатпау керек, циркулярлы новокаин блогын немесе новокаин тамыр арқылы жіберіледі. Кейін жылы ем жасау (жылы компресс, порафин, озокериет) ионогальванизация, диятермия, ультрадыбые, массаж, жіберу.
Созылмалы - сірнелі тендовагинит (сіңір қынбының шемені). Сірнелі экссудаттың сіңір қынап қуысында біртіндеп жиналуы: Кейде көп мөлшерде жинлуымен сипатталады. Аурудың алдында сорылмаған интрақанаптық қан құйылу жіті асептикалық тендовагиниті болады немесе ол өздігінше қайталану себебінен, бірақ сіңірге және оның қынабына әлсіз механикалық әсерінен дамиды. Негізгі кемшіліктері, бір орыннан басқа орынға ауыстыру дұрыс жүргізілмесе, күпекті кесіп тастамау және тұяққа тағаны қағу алдын ала орныққан себептері болады.
Патогенезі.Синовалды қабыршықтың әлсіз жиі қайталанатын механикалық рецепторлы аппараттың тітіркену әсерінен онда пассивті гиперемня іркілген ісік, бүрлердің және бірігі тіндерінің пролиферацнясы дамиды. Соңғысы лимфациторлы клеткалармен бірге мезотенон және қынаптың қабырғаларын инфильтраттайды. Осының әсерінен олар жуандайды. Тамырлар езіледі, қан айналым және тін триофикалары қатты бұзылады. Эндотелий қоректенудің жетіспеушілігінен кей жерлерінде өте бастайды және ажыратылады. Бұл нервтердің тітіркүшейтеді, сондықтан сақталған эндотелиалды тіндер синовия өнімін ұлғайтады. Ол сірнелі экудатқа араласады және онымен бірге сіңір қынабының қуысына толады. Фибриннен тұратын эндотелия және бүрлерден ажыратылған сұйықтық кейде жылтыр, ашық- сары денелерді құрайды.
Клиникалық белгілері. Сіңір қынабы кілегейлі экссудатпен толы және үлкен өлшемге дейін ұлғайтылған, әсіресе жылдам беткейлі жақтары(ақтарылған жағы). Сондықтан алғашқы кезеңде негізінде қынаптың жоғарғы жақтары созылады, ал астыңғысы қуатты фассия мен жабылған жағы экссудаттың көп жиналуынан томпаялы. Қынаптың ісінгендігі ұзын немесе жарты сфералық пішінде болады және шекарасы анық айқындалады. Орнындағы температура көтерілмеген, ауру реакциясы жоқ немесе саусақпен басып тексеру кезінде ауру реакциясы әлсіз болады. Экссудаттың асперациясынан соң жіңішкерген қынап қабырғалары пальпациялау арқылы жақсы анықталады. Онда тығыз консистенциясы бар, ал кей жерлерде қатты фиброзды тіндердің өсіп кеткен орындарын көрсетеді. Пунктат- сабан түсті өте жай ұйыйтын әлсіз жабысқақ сұйықтық. Ауру жануарлар тез шаршайды жүрісі ырғақсыз, сүріншек болады, көп ауыртпалық түскенде ақсақтайды. Спорт жылқытары жиі күнделікті жұмысын орындай алмайды.
Емі. Экссудаттың асперациясы қынап куысына 10-20 мл 1% новокаин, пенициллин (200000-300000 ЕД) ерітіндісін жіберу, қысатын таңғыш. Бұл емді 8-12 рет қайталайды. Алғашқы 3-5 күнде күніге, ал кейін 2-3 күннен сон алдында еткізу мен массаж жасап алып, 6-8 аптадан соң жазыла бастайды. Түскеннен соң қуысқа 2% йод ерітіндісін жіберген дұрыс және сынап қысатын таңғышты қою керек. Терең күйдіреді, қызыл йодтты жағу керек. Ультрадыбыс ионогальванизация, диатермия, парафин және озокеитпен емін пайдалану қажет.
Талшықты және сүйектенетін тендовагиниттер. Талшықты дамытуға Сүйектену ошағын тендовагинит сіңір қынабының қабырғасында талшықты тінде жетелейтін созылмалы процесс деп түсінеміз. тудырғаннан тендовагинитті оссифирациялық деп атайды.
Талшықты тендовагинит негізінде ұзаққа созылған сірнелі- талшықты және әсіресе талшықты тендовагиниттің әсерінен дамиды.
Патогенезі. Синовиалды қабыршықтағы сорылмаған фибрин оның жабыспалары және байланыстырғышы капиллярлар арқылы өсіп кетеді. Олардың айналасында талшықтарға айналатын байланыстырушы тін дамиды. Синовиалды қабыршақ және барлық сіңір қынабының қабырғалары бірден ... жалғасы
АКУШЕРЛІК, ХИРУРГИЯЛЫҚ ЖӘНЕ ӨСІП - ӨНУ БИОТЕХНОЛОГИЯ ФАКУЛЬТЕТІ
2 СӨЖ
ТАҚЫРЫБЫ: Артқы аяқтаң сіңірлерінің және сіңір қынаптарының қабынуы. Тендинит. Тендовагинит
Орындаған: Тексерген:
Алматы - 2020ж
Жоспары:
I.Кіріспе
а. Артқы аяқтың сіңірлерінің және сіңір қынаптарының қабынуы
II.Негізгі бөлім
а. Тендовагинит ауруы
ә. Тендинит ауруы
III.Қорытынды
IV.Пайдаланған әдебиеттер
Кіріспе
Дүние жүзінің әр түрлі аймағында тұратын халықтар, өзінің иелігінде жануарларды ұстауына байланысты хирургияның кейбір қарапайым жұмыстарын істеген. Тіпті алғашқы дәуірде малды пішіп емдегенді де білген. Хирургиялық емдер халық арасында кеңінен қолданылады. Мал иелері, бақташылар, ұсталар, тағы басқалар хирургиялық еммен айналысқан. Олар бір - бірінен үйреніп, кейінгі ұрпақтанға өз тәжірибесін беріп жалғастырған. Хирургия XX ғасырда ветеринарияның жеке саласына айналды. Ветеринариялық хирургияның жетістіктері, Үлы Отан Соғысы жылдарында жараланған жылқыларды емдеуге зор мүмкіндіктер туғызды. Осы күнгі хирургияның - оперативтік, жалпы, ортопедия және офтальмолоғия сияқты бөлімдері дамуда. Хирургияның мағынасы гректің "Cheur ergon" деген екі сөзінен алынған. Қолмен әсер ететін" деп аударуға болады. Қазақстанның ветеринария хирургиясының дамуы, бұрынғы Кеңестер Одағы ғалым - хирургтардың еңбектерімен тығыз байланысты. Қазақ халқының ежелден келе жатқан дәстүрі - малды күту, бағу. Жалпы хирургияның дамуына үлес қосқан ғалымдар - грек ғалымы Гиппократ (460-370 ж. ж біздің араға дейін) атақты Рим дәрігері Цельс (1 ғасыр біздін әраға дейін) және Гален (130-200 ж. ж. біздің араға дейін) болған. Хирургияның дамуына көп үлес қосқан, мал хирургиясы жөнінде кітаптар жазған Рим дәрігері Вегеций. Алғаш ветеринариялық хирургияда топографиялық анатомияны Петербургта А. А. Январский, Мәскеуде А. А. оқыса, кейіннен Петербург Зооветинститутының кафедрасын В. И. Всеволодов басқарды. Хирургиялық операцияларды зерттеп жасау анатомиялық деректерге тікелей байланысты. Хирургиялық операция (латынша. орега - әрекет, жұмыс, еңбек) - малдың ағзаларға және ұлпаларға емдік немесе диагностикалық мақсаттармен қолданылатын механикалық әсерлердің жиынтығы. Кейде шаруашылық қажеттілігімен кейбір операциялар сау малға да жасалады, ол: еркек және ұрғашы малды пішу Операция мақсаты, оны жасағаннан кейін малдан алынатын өнімділікті жоғарылату. Әр операция жасар алдында мұқият клиникалық, зертханалық (лабораторнылық), рентгенологиялық және тағы басқа арнаулы жүргізілген зерттеулер арқылы аурудың диагнозы қойылады.
Негізгі бөлім
Тендовагиниттер - сіңір қынабының қабынуы. Ол сіңірдің созылуы нәтижесінде, ұрып алғанда, жарақаттанғанда, имтогендік инфекция, инвазия кезінде немесе айналадағы тін процесінде іріңге айналғанда дамиды. Олардың асептикалық, іріңдік және инвазиялық деп бөледі. Асептикалық тендовагиниттер жіті және созылмалы түрде өтеді: Жіті өтетіні сірнелі талшықты, ал созылмалы сірнелі талшықты және талшықты және сүйектері тін бола алады.
Жіті сірнелі тендовагинит. Бір факторлардың әсерінен (созылу, зорығу, ұрып алу, бруцеллез, туберкулез, ревматизмнен және т. б. ауру) синовиалдық қабықта майда қан құйылу пайда болады, артериялық гиперемия және тамыр қабырғаларының өтуі көтеріледі. Нәтижесінде сірнелі эксудаттың және лейкоциттердің имеграциясы сұйықтыққа айналады. Эксудат синовиалдық қабықшасын сіңіреді, ісінуге апарады және сіңір ішінде жинала бастайды. Энотелиалды сыртқы қабығының қоректенуі бұзылады, сондықтан оның кейбір жерлері сұйықтанады және лейкоциттер мен бірге эксудаттарды мұнарландырады.
Клиникалық белгілері. Сіңірлердің өтуінде ұзақ, сирек тартылатын әлсіз баяу ауру жоғары температурада ісік тербелісі болады. Алғаш қимылдауда ақсақтық пайда болады.
Емі. Тыныштық, суықтық, қысып байлау, көп жиналған эксудаттан сұйықтықты сорып алу, 10-20мл 1% новокаин антибиотик ерітіндісін және гидрокартизонмен, ішіне "ендіру, 50-60мл пеницеллин - новокаин ерітіндісін жіберу керек. Ауру реакциясы азайғанда жылы ем, тамыр арқылы массаж жасау керек.
Жіті сірнелі - талшықты және талшықты тендовагинит. Әртүрлі механикалық әсердің нәтижесінен пайда болады (соққы, секіру, т.б.) сірнеалі тендовагинитке қарағанда қатты ауырады, синовалдық қабыршақты, тамырларды, нервтерді және басқада сіңір элементтерін зақымдайды.
Патогенезі. Зақымданған дәрежесіне қарай ауру реакциясы дамиды. Синовалдық қабыршыққа оның ішіне фибриногені торша элементтері бар экссудат жиналады, Синовалдық қабыршық ісінеді эндотелиалды сырты сұйықталады, көбірек болған сайын, ауырта түседі. Талшықты тендовагинит кезінде синовия өнімі бәсеңдейді немесе тоқтайды, синовиалық қуысга, висцералық және париетальдық синовол қабығының шаңырақтарында жиі жапырақтар арасында байланыс пайда болатын. әрі қарай байланыстыратын жабыспалар тудыратын көп фибрин шығады. Сірнелі - талшықты қабынуда фибрин көбінесе тұрақсыз жағдайда сірнелі сұйықта болады немесе қынаптың түбіне түседі, синовалды қабыршыққа ол жабысады аз мөлшерде және оңай сорылады.
Клиникалық белгілері. Жіті сірнелі талшық тендовагинитте фибриннің аз мөлшер. кезінде тік кілегейлі тендовагинт белгілеріне сәйкес келеді. Ауруды толық зерттеу нәтижесіне қарап саралайды. Талшықты тендовгинит кезінде жануар тыныш тұрғанда ауырған аяғын бос тастайды, ргенде қатты ақсақтайды. Сіңір қыныбының көлемі жағынан аз ұлғайған бірақ тез ауыртады: сол температурасы көтеріңкі флютуация болмайды. Пальпация және аз қимыл кезінде байқалатын фибринозды крепитация осы тендовагиниттің патогендік белгілері болады. Сондықтан талшықты тендовагинитті сықырлаушы деп те атайды. Крепитация фибринімен жабылған висцериальды және паристальды жапырақтардың үйкелуінен пайда болады. Сірнелі талшықты тендовагинит кепизінде болжамы жақсы ал талшықты абайлау керек. Өйткені сіңірдің қимылын қиындататын сіңір қынабында жабыспалар пайда болуы мүмкін.
Емі. Тыныштық, суық және қимылдатпау керек, циркулярлы новокаин блогын немесе новокаин тамыр арқылы жіберіледі. Кейін жылы ем жасау (жылы компресс, порафин, озокериет) ионогальванизация, диятермия, ультрадыбые, массаж, жіберу.
Созылмалы - сірнелі тендовагинит (сіңір қынбының шемені). Сірнелі экссудаттың сіңір қынап қуысында біртіндеп жиналуы: Кейде көп мөлшерде жинлуымен сипатталады. Аурудың алдында сорылмаған интрақанаптық қан құйылу жіті асептикалық тендовагиниті болады немесе ол өздігінше қайталану себебінен, бірақ сіңірге және оның қынабына әлсіз механикалық әсерінен дамиды. Негізгі кемшіліктері, бір орыннан басқа орынға ауыстыру дұрыс жүргізілмесе, күпекті кесіп тастамау және тұяққа тағаны қағу алдын ала орныққан себептері болады.
Патогенезі.Синовалды қабыршықтың әлсіз жиі қайталанатын механикалық рецепторлы аппараттың тітіркену әсерінен онда пассивті гиперемня іркілген ісік, бүрлердің және бірігі тіндерінің пролиферацнясы дамиды. Соңғысы лимфациторлы клеткалармен бірге мезотенон және қынаптың қабырғаларын инфильтраттайды. Осының әсерінен олар жуандайды. Тамырлар езіледі, қан айналым және тін триофикалары қатты бұзылады. Эндотелий қоректенудің жетіспеушілігінен кей жерлерінде өте бастайды және ажыратылады. Бұл нервтердің тітіркүшейтеді, сондықтан сақталған эндотелиалды тіндер синовия өнімін ұлғайтады. Ол сірнелі экудатқа араласады және онымен бірге сіңір қынабының қуысына толады. Фибриннен тұратын эндотелия және бүрлерден ажыратылған сұйықтық кейде жылтыр, ашық- сары денелерді құрайды.
Клиникалық белгілері. Сіңір қынабы кілегейлі экссудатпен толы және үлкен өлшемге дейін ұлғайтылған, әсіресе жылдам беткейлі жақтары(ақтарылған жағы). Сондықтан алғашқы кезеңде негізінде қынаптың жоғарғы жақтары созылады, ал астыңғысы қуатты фассия мен жабылған жағы экссудаттың көп жиналуынан томпаялы. Қынаптың ісінгендігі ұзын немесе жарты сфералық пішінде болады және шекарасы анық айқындалады. Орнындағы температура көтерілмеген, ауру реакциясы жоқ немесе саусақпен басып тексеру кезінде ауру реакциясы әлсіз болады. Экссудаттың асперациясынан соң жіңішкерген қынап қабырғалары пальпациялау арқылы жақсы анықталады. Онда тығыз консистенциясы бар, ал кей жерлерде қатты фиброзды тіндердің өсіп кеткен орындарын көрсетеді. Пунктат- сабан түсті өте жай ұйыйтын әлсіз жабысқақ сұйықтық. Ауру жануарлар тез шаршайды жүрісі ырғақсыз, сүріншек болады, көп ауыртпалық түскенде ақсақтайды. Спорт жылқытары жиі күнделікті жұмысын орындай алмайды.
Емі. Экссудаттың асперациясы қынап куысына 10-20 мл 1% новокаин, пенициллин (200000-300000 ЕД) ерітіндісін жіберу, қысатын таңғыш. Бұл емді 8-12 рет қайталайды. Алғашқы 3-5 күнде күніге, ал кейін 2-3 күннен сон алдында еткізу мен массаж жасап алып, 6-8 аптадан соң жазыла бастайды. Түскеннен соң қуысқа 2% йод ерітіндісін жіберген дұрыс және сынап қысатын таңғышты қою керек. Терең күйдіреді, қызыл йодтты жағу керек. Ультрадыбыс ионогальванизация, диатермия, парафин және озокеитпен емін пайдалану қажет.
Талшықты және сүйектенетін тендовагиниттер. Талшықты дамытуға Сүйектену ошағын тендовагинит сіңір қынабының қабырғасында талшықты тінде жетелейтін созылмалы процесс деп түсінеміз. тудырғаннан тендовагинитті оссифирациялық деп атайды.
Талшықты тендовагинит негізінде ұзаққа созылған сірнелі- талшықты және әсіресе талшықты тендовагиниттің әсерінен дамиды.
Патогенезі. Синовиалды қабыршықтағы сорылмаған фибрин оның жабыспалары және байланыстырғышы капиллярлар арқылы өсіп кетеді. Олардың айналасында талшықтарға айналатын байланыстырушы тін дамиды. Синовиалды қабыршақ және барлық сіңір қынабының қабырғалары бірден ... жалғасы
Ұқсас жұмыстар
Пәндер
- Іс жүргізу
- Автоматтандыру, Техника
- Алғашқы әскери дайындық
- Астрономия
- Ауыл шаруашылығы
- Банк ісі
- Бизнесті бағалау
- Биология
- Бухгалтерлік іс
- Валеология
- Ветеринария
- География
- Геология, Геофизика, Геодезия
- Дін
- Ет, сүт, шарап өнімдері
- Жалпы тарих
- Жер кадастрі, Жылжымайтын мүлік
- Журналистика
- Информатика
- Кеден ісі
- Маркетинг
- Математика, Геометрия
- Медицина
- Мемлекеттік басқару
- Менеджмент
- Мұнай, Газ
- Мұрағат ісі
- Мәдениеттану
- ОБЖ (Основы безопасности жизнедеятельности)
- Педагогика
- Полиграфия
- Психология
- Салық
- Саясаттану
- Сақтандыру
- Сертификаттау, стандарттау
- Социология, Демография
- Спорт
- Статистика
- Тілтану, Филология
- Тарихи тұлғалар
- Тау-кен ісі
- Транспорт
- Туризм
- Физика
- Философия
- Халықаралық қатынастар
- Химия
- Экология, Қоршаған ортаны қорғау
- Экономика
- Экономикалық география
- Электротехника
- Қазақстан тарихы
- Қаржы
- Құрылыс
- Құқық, Криминалистика
- Әдебиет
- Өнер, музыка
- Өнеркәсіп, Өндіріс
Қазақ тілінде жазылған рефераттар, курстық жұмыстар, дипломдық жұмыстар бойынша біздің қор #1 болып табылады.
Ақпарат
Қосымша
Email: info@stud.kz