Миеломды ауруды емдеу тәсілдері

Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 11 бет
Таңдаулыға:

Жоспары:
I.Кіріспе
II.Негізгі бөлім
а. Миеломды ауру туралы жалпы сипаттама
ә. Иттердегі миелома себептері
б. Миелома клиникалық белгілері
в. Емдеу тәсілдері, диагностикасы
III.Қорытынды
IV.Пайдаланған әдебиеттер

Кіріспе
Миеломды ауру -- плазмалық жасушаның қатерлі пролиферациясымен сипатталады, ауру көбінесе қарт адамдарда жиі кездеседі. Ауру 40 жасқа дейінгі адамдарда сирек кездеседі. Клиникалық белгілері: Сүйектегі ауырсыну.Миеломды жасушалар әсерінен сүйектерде кеңістік пайда болады. Сүйек тіні ауырсыну рецепторларына бай, оларды қоздырған кезде ауырсыну пайда болады.
Жүректегі, буындардағы, бұлшықеттегі ауырсыну оларда патологиялық ақуыздардың шөгуімен байланысты. Бұл заттар мүшелердің қызметін бұзады және сезімтал рецепторларды қоздырады.
Патологиялық сынықтар. Қатерлі жасушалар әсерінен сүйектерде бос кеңістік пайда болады. Остеопороз дамиды, нәтижесінде сүйектер нәзік және сынғыш болады. Жиі мықын сүйектері, қабырға, омыртқа сынуы байқалады. Иммунитет төмендеуі,сүйек кемігі қызметі бұзылады: лейкоцит өндірілуі төмен, нәтижесінде ағза қорғаныш қызметі төмендейді. Жиі бактериальды инфекция: отит, баспа, бронхит дамиды. Ауру ұзақ және емге бағынбайды.
Гиперкальциемия. Бұзылған сүйек тінінен кальций қанға өтеді. Ол іш қату, іш ауыру, жүрек айну, зәрдің көптеп бөлінуі, эмоционалды бұзылыстармен, әлсіздік арқылы көрініс береді.
Бүйрек қызметінің бұзылысы - миеломды нефропатия кальций бүйрек түтіктерінде тас ретінде шөгеді. Сонымен қоса, бүйректер ақуызды зат алмасу бұзылысынан да зардап шегеді. Парапротеиндер (қатерлі жасушалар арқылы өндірілетін ақуыз) бүйрек сүзгісі арқылы өтеді де нефрон каналшаларында шөгеді. Әсерінен бүйрек бүріседі (нефросклероз), зәр шығару төмендейді де, сұйықтық бүйек тостағаншалары мен түбекшелерінде толып, атрофияға ұшырайды. Сүйек кемігі бұзылған кезде эритроцит өндірілуі бұзылады. Соған байланысты гемоглобин көрсеткіші пропорционалды төмендейді. Гемоглобин оттегі жеткізілуі үшін жауап беретіндіктен анемия кезінде оттегілік ашығу болады. Ол тез шаршағыштық, көңіл - күйдің төмендеуімен байқалады. Күштеме кезінде ентігу, жүрек қағу, бас ауру, тері бозғылттығы байқалады.
Қан ұюының бұзылысы.Қан плазмасының жабысқақтығы байқалады. Нәтижесінде эритроциттердің тиын сияқты жабысуы байқалады, нәтижесінде тромбтар пайда болады. Тромбоцит деңгейінің төмендеуі (тромбоцитопения) спонтанды қан кетуге әкеледі: мұрыннан және қызыл иектен. Ұсақ капиллярлар зақымдалса, қан тері астына шығады да қан кету және көгеру пайда болады.

Негізгі бөлім
Миеломды ауру-бұл қанның плазмалық жасушаларынан (лейкоциттер, яғни ақ қан денелері) пайда болатын ісік ауруы. Сау жануарларда бұл жасушалар антиденелерді жасап, иммундық қорғау процестеріне қатысады. Миеломды ауру кезінде (оны миелома деп те атайды) сүйек миы мен сүйектерде өзгермелі плазмалық жасушалар жинақталады,бұл қалыпты қан жасушаларының түзілуін және сүйек тінінің құрылымын бұзады. Кейде сүйек миеломасы, омыртқа, бүйрек немесе қан миеломасы туралы естуге болады, бірақ бұл дұрыс емес. Миеломдық ауру қан өндіру жүйесі мен сүйектердің зақымдануын білдіреді.
Иттердегі Миелома - миеломдық ауру, көптеген миелома) - белгілі бір ақуыз бөлетін қатерлі ісік ауруы. Плазмоцит - бұл қандай да бір агентке қарсы антиденені бөлуге мүмкіндік алған және жетілген иммунокомпетентті жасушаға айналған қан лимфоциті.Яғни миелома В-лимфоциттердің плазмоциттерге айналуының бұзылуы және олардың арнайы антиденелер - иммуноглобулиндерді өндіру процесі болып табылады. Солитарлы миелома қандай да бір органда (жиі сүйек) бір ошақтың пайда болуымен сипатталады, бірақ көптеген миеломаға оңай өтуі мүмкін. Көптеген миелома дененің инкурабельді жағдайына жатады-бұл пациенттің толық емделуіне қол жеткізу мүмкін емес, тек аурудың тұрақты ремиссиясын алу мүмкіндігі.

Миеломды аурудың жіктелуі
Ауру біркелкі емес, келесі нұсқаларды таңдауға болады:
* анықталмаған генездің моноклональды гаммапатиясы-бұл В-лимфоциттердің артық мөлшері (бұл иммундық реакцияларға қатысатын қан жасушалары) бір түрдегі (клон) әртүрлі мүшелерде жинақталатын және олардың жұмысын бұзатын (бүйрек өте жиі зардап шегеді) әртүрлі кластағы аномальды иммуноглобулиндер шығаратын аурулар тобы.
* лимфоплазмацитарлы лимфома (немесе ходжкиндік емес лимфома), бұл кезде М класындағы синтезделетін иммуноглобулиндер өте көп мөлшерде бауыр, көкбауыр, лимфа түйіндерін зақымдайды.
* плазмацитоманың екі түрі бар: оқшауланған (тек сүйек миы мен сүйек ғана зақымдайды) және экстрамедуллярлы (плазмалық жасушалардың жиналуы жұмсақ тіндерде, мысалы, бадам немесе мұрын қуыстарында болады). Сүйектердің оқшауланған плазмацитомасы кейбір жағдайларда көптеген миеломаға ауысады, бірақ әрдайым емес.
* Көптеген миелома аурудың барлық жағдайларының 90% - ға дейін құрайды және әдетте бірнеше ағзаға әсер етеді.
* Сондай-ақ бөлінеді:
* асимптоматикалық (бықсыған, бейимптомсыз миеломасы)
* анемиясы бар миелома, бүйректің немесе сүйектің зақымдануы, яғни симптомдары бар.
* АХЖ-10 бойынша миелома коды: С90.
Иттерде
Миелома құрамында көптеген миелома, солитарлы миелома (плазмоцитома), бықсыған миелома және плазмобласты лейкоз бар. Миелома диагностикасында бағалаудың қолайлы критерийлері-CRAB, мұнда:
* С-қан сарысуындағы кальций деңгейі;
* R-бүйрек жеткіліксіздігі;
* А-анемия;
* В-остеолит ошақтары немесе остеопороз.
Алынған деректерге байланысты миелома үш кезең бойынша - I-ден III-ге дейін (B.G. m. Durie, s. E. Salmon бойынша) сатылады. 2005 жылы жаңа халықаралық классификация (InternationalStagingSystem, ISS) ұсынылды, ол қан сарысуындағы альбумин мен β2-микроглобулиннің деңгейіне байланысты аурудың үш сатысын бөліп шығарады және болжалды неғұрлым маңызды болып табылады.
Миеломдық ауру сатылары
Сатылар қан сарысуындағы бета - 2 микроглобулин мен альбуминнің мөлшеріне байланысты анықталады.
Миеломаның 1 сатысы: бета-2 микроглобулиннің деңгейі 3,5 мгл кем, ал альбуминнің деңгейі 3,5 гдл немесе одан жоғары.
Миеломаның: 2 сатысы бета-2 микроглобулин 3,5 мгл және 5, 5 мгл аралығында немесе альбумин деңгейі 3,5-тен төмен, ал бета-2 микроглобулин 3,5-тен төмен.
Миеломаның 3 сатысы: сарысудағы бета-2 микроглобулиннің деңгейі 5,5 мгл-ден асады.

Миеломды аурудың себептері мен патогенезі
Миелома себептері белгісіз. Ауру қаупін арттыратын бірқатар факторлар бар. Миеломаның патогенезінде остеобласт пен остеокласт арасындағы тепе-теңдіктің бұзылуы, яғни сүйек тінінің және оның лизисінің жасау процесі маңызды рөл атқарады. Бұл басқа цитокиндермен (ИЛ - 1, ИЛ-1β және т. б.) бірге остеокласттардың шамадан тыс белсенділігін ынталандыратын плазмоцитамианықталған цитокин-интерлейкин-6 (ИЛ-6) белсенді өндіруімен байланысты.
Миеломдық аурудың белгілері мен белгілері
Миеломаны қоздыруға көмектесетін белгілер:
* Сүйек ауыруы, әсіресе қабырға мен омыртқа сүйектің патологиялық сынуы
* Жұқпалы аурулардың жиі қайталанатын жағдайлары
* Айқын жалпы әлсіздік, тұрақты шаршау
* Салмақ жоғалту
* Тұрақты шөлдеу
* Қызыл иектен немесе мұрыннан қан кету
* Бас айналуы
* Жүрек айну және құсу
* Тері қышуы
* Анемия
* Гиперкальциемия
Иттерде миеломаны емдеу
Миеломаны емдеу хирургия, асқынулар терапиясы, сәулелік терапия және химиотерапияны қамтиды.
Солитарлы миеломалар мен тері миеломаларын хирургиялық жояды. Асқынулар терапиясы анемияны түзетуде (гемотрансфузия мен эрипоэтинді пайдаланады), кальций деңгейін түзетуде (бисфосфонаттар мен стероидтарды пайдаланады), бүйрек жеткіліксіздігін түзетуде. Сәулелі терапияны сүйек деструкциясының ірі ошақтары кезінде 45 Гр жиынтық дозада қолданады. Химиотерапия стероидты, мелфаланды, циклофосфамидті, винкристинді және әр түрлі топтағы өзге де химиотерапиялық препараттарды қолдануды қамтитын емдеудің негізгі әдісі болып табылады.

Диагноз қою қиын, себебі миеломды ауру кезінде байқалатын айқын ісік жоқ, ал кейде ауру ешқандай симптомдарсыз өтеді.
Миеломды аурудың диагностикасымен әдетте гематолог айналысады. Сұрастыру кезінде дәрігер осы пациентте аурудың негізгі симптомдарын анықтайды, қан кетудің, сүйектегі ауырсынудың, жиі суықтың жоқ-жоғын анықтайды. Содан кейін диагнозды дәл қою және ауру сатысын анықтау үшін қажетті қосымша зерттеулер жүргізеді.
* Миеломада қанның клиникалық талдауы жиі қан тұтқырлығының ұлғаюын және эритроциттердің шөгу жылдамдығының жоғарылауын көрсетеді. Жиі тромбоциттер мен эритроциттер, гемоглобин мөлшері төмендеген.
* Электролиттерге қан анализінің нәтижелерінде кальций деңгейі жиі жоғарылайды; биохимиялық талдаудың мәліметтері бойынша жалпы ақуыз мөлшері көбейеді, бүйрек қызметінің бұзылуының маркерлері анықталады - несепнәр, креатининнің жоғары сандары.
* Парапротеинге қан талдауы аномальды антиденелердің (парапротеиндердің) түрі мен санын бағалау үшін жүргізіледі.
* Несепте жиі патологиялық ақуызды (Бенс-Джонс ақуызы) анықтайды, ол иммуноглобулиндердің моноклональды жеңіл тізбектері болып табылады.
* Сүйек рентгенограммасында (бас сүйек, омыртқа, сан және жамбас сүйектері) миеломаға тән зақымданулар көрінеді.
* Сүйек кемігінің пункциясы-диагностиканың ең дәл тәсілі. Жұқа инемен сүйек кемігінің бір бөлігін алады, әдетте кеуде немесе жамбас сүйектерін теседі. Содан кейін алынған ... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.