БЦП ауруымен ауыратын балалардың танымдылық әрекетінің ерекшелігі

Жұмыс түрі: Дипломдық жұмыс
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 52 бет
Таңдаулыға:

МАЗМҰНЫ:

Кіріспе . . . . . . 3

I. Тарау БЦП мен ауыратын балалардың тілін дамыту

1. 1. БЦП ауруының клиникалық ерекшелігі және оның

классификациясы . . . 15

1. 2. БЦП ауруымен ауыратын балалардың танымдылық әрекетінің

ерекшелігі . . . 19

1. 3. БЦП мен ауыратын балалардың сөйлеу тілінің ерекшеліктері . . . 23

II. Тарау. БЦП-ның қиын түрімен ауыратын балаларды

және мүлдем сөйлей алмайтын балаларды

реабилитациялық орталық жағдайында

коррекциялық - педагогикалық оқыту

2. 1. Анықтаушы экспериментінің міндеті мен мазмұны . . . 29

2. 2. Қалыпты экспериментінің талдауы және мазмұны . . . 44

Қорытынды . . . 53

Қолданылған әдебиеттер тізімі . . . 57

КІРІСПЕ

Зерттеудің өзектілігі

Реабиалитациялық оңалту орталық- бұл арнайы (коррекциялық) ұжым, оның мақсаты- баланың даму барысындағы кемшіліктеріне әр түрлі көмек көрсету. Реабилитациялық оңалту орталық -жалпы білім аясындағы жаңа ұжым, басқа білім мекемелерінен бірнеше ерекшеліктерімен айрықшалынады.

Реабилитациялық оңалту орталықтың негізгі іс- әрекеті коррекциялық көмек көрсету. Ол көрсетіп жүрген көмек- комплексі. Осы комплексті көмек коррекциялық іс- шарада - ең күшті жағдай.

Л. С. Выготский осы іс- шараның маңызы- балаға педагогикалық және әлеуметтік көмек көрсету деп көрсетеді. «Тек қана педагогтың және дәрігердің біріккен көмектері нәтиже береді»- деп жазған екен.

Осы ойды Р. А. Сулейменова, Д. О. Морозова, К. А. Айдарбекова, Б. С. Халықова, И. Н. Ковалева, И. П. Федоровалар өз зерттеу еңбектерінде дәлелдейді. Олар дамуы барысындағы келешілігі бар балаларға комплексті көмек көрсету өте қажет екенін айтады.

Бірақ жүргізілген тәрбиеге қарағанда, арнайы білім мекемелерін медициналық көмек көрсетілмейді, жиі психологиялық көмек қана көрсетіледі, ал денсаулық мекемелерінде балаларға психологиялық педагогикалық көмек мүлдем көрсетілмейді. Тек қана БЦП мен ауыратын балаларға осындай көмек көрсететін санаториялар ғана. Бұл дерде педагогикалық көмектің арнайы түрлері ғана көрсетіледі, бірақ нәтижесі аз, неге десеңіз бала мұнда ұзақ мерзімде болмайды. Осыған қарағанда, осындай мәселемен жұғылданатын мамандардың көмегі бөлініп береді, сондықтан сабақтастық жоқ.

Коррекциялық мекемеде жұмыс істейтін педагогтар бұл мәселеге көңіл аудармайды, ал дәрігерлерді осындай балалар қандай білім алып жатыр екен деп ойламайды. Екі сәтте де күн тәртібінде бұл екі маңызды мәселе (педагогикалық көмек және әлеуметтік дәрігерлік көмек) қаралмайды.

Сондықтан осы мәселемен шұғылданатын маман осы екі үлкен маңызы бар мәселеге керекті көңіл бөлмейді.

Р. А. Сулейменованың анықтауы бойынша, осындай жағдайда, арнайы білім мекемесінде бұл мәселеге қарамаса, даму барысындағы кемшілігі бар балаға әр түрлі профилдік көмек көрсету керек. Осы білім мекемесінде, реабилитациялық орталықта.

Ең күрделі топты құрайды- церебралды паранойы бар балалар. Қазақстанда Л. М. Музаназованың анықтауы бойынша, церебралдық параличпен ауыратын бала саны 58, 5 мыңдай. Кейбір балада (бұл жоғарыда көрсетілген ауыр) өте күрделі өтіп жатқандықтан арнайы білімді алуы қиынға соғады. Осындай балалық шақтан ауру балалар білім ала алмайды. Сонымен бұндай балалар «оқи алмайды» деген жағдайға топ болады. Бұндай проблемалық мәселе Адам құқығы конференциясына қарыс келіп тұр. (Адам құқығының декларациясы мүгедектер декларациясы және т. б. ) Реабилитациялық орталықта комплексті көмек көрсету бірнеше жағдайға байланысты, арнайы мәселелерде қабылданатын балалар өз тұрғысынан жүре алады, жеңіл деңгейде ауру, ал қалған балалар мерзімді емдеуден өтеді. (стацианарлық, амбулаторлық немесе санаториялық) педагогтардың көмегісіз коррекциялық көмек мүлдеге алмайды, тек үйде оқитын баладан басқа.

Осы жағдайға үлкен әсер еткен, коррекциялық дамыту оқуының сапасын бір деңгейге көтерген. Қ. Р. мүмкіншілігі шектелген балаларға әлеуметтік және медециналық педагогикалық көмегі туралы» заңы, 11 шілде 2002 жылы қабылданған. Мүмкіншілігі шектелген балалар білім алуға құқылы делінген.

Білім жүйесінде жүріп жатқан инновациялық процестер мүмкіншілігі шектелген балаларға көмек көрсетудегі көзқарастарды өзгертуде, жаңартуға үлкен талап қояды. Жаңа әлеуметтік және экономикалық жағдайда психофизиологиялық кемшілігі бар балаларды оқыту және тәрбиелеу кезінде басқа әдістеме құруын талап етеді.

Практика дәлелдегендей, коррекциялық - педагогикалық іс- әрекетті ерте бастағанда, оның педагогикалық және әлеуметтік- адаптациялық нәтижесінде ерекше болады екен.

Л. Ф. Обухованың ескертуі бойынша, баланың психологиялық дамуында педагогтың дұрыс құрастырған бағытына байланысты екен. Баланың дамуының ерекшелігі ол биологиялық заңға бағынбайды екен. Баланың дамуы қоғамдық- тарихи заңға бағынады екен. Қоғамның даму деңгейіне баланың даму мазмұны да байланысты. Баланың психологиялық дамуның негізгі жағдайы- баланың үлкендермен қарым- қатынаста болуы. Баланың психологиялық даму күші- оқу. Даму және оқу- бұл әр түрлі процестер. Даму процесінің өзінің ішкі заңы болады. Оқу ішкі қажеттілікті және жалпы даму процестерді қадағалайды, бұл адамның тарихи дамуының қасиеті.

А. В. Бругулинскийдің анықтауы бойынша, оқу «адамның жақын, тез дамуының негізі», баланың ішкі рухани дамуын тездетеді, бірінші кезеңде бұл үлкендермен қарым- қатынас және құрбыларымен бірлікте болуынан байқалады дейді.

Психикалық процесс ынтымақты іс- әрекетте қалыптасқанда, ол жақын даму зонасында болады, содан кейін қалыптасу оның актуалдық даму процесінің бір түрі болады. Дамыта оқу негізін қалаған В. В. Давыдов, Д. Б. Эльконин өздерінің зерттеу еңбектерінде көрсетеді, тұлғаның өзгеруі және қалыптасу, оқу іс-әрекетінің негізгі жағдайы, сол үшінде ол басқа іс-әрекетінің негізгі жағдайы, сол үшін де ол басқа іс- әрекеттерден өзгеше. Егер мақсат және керекті мотивация болмаса, оқу іс- әрекеті туралы айтуға да болмайды. Мүмкіншілігі шектелген балаларды оқыту кезінде осы жағдай негізгі болып саналады. Дамыта оқу мәселелері В. В. Давыдовтың, В. В. Рубцовтың, Г. А. Цукерманның еңбектерінде жақсы көрсетілген. Дамыта оқу үшін арнайы «даму норамасы» қажет емес, керісінше педагогтың оқу бағдарламасын жеке тұлғаның іс- әрекетіне сәйкестендіру. Д. Б. Элькониннің анықтамасы бойынша, баланың жасына емес, оның индивидуалды ерекшеліне де қарау керек екенін ескертеді. Индивидуалдық оқу бағытының принциптері әр баланың ерекшелігіне, жасына, оның даму деңгейіне негізделеді. Бұл өте қажет мүмкіншілігі шектелген балалармен жұмыс жасайды.

Коррекциялық педагогикалық оқу дегеніміз мынандай жүйелерді құрайды. Арнайы психологиялық- педагогикалық, әлеуметтік - мәдениеттік және емдік шараларды, балалардың психофизиологиялық кемшілігін әлсірету немесе осы кемшілікті жоюға арналған бағдарлама болып саналады. Бұл бағдарлама баланың білім, біліктілігін дамытады, қалыптастырады.

Коррекциялық оқудың маңызы-баланың психофизикалық қалыптасытыру, соынмен бірге оның практикалық тәжірибесін байыту, психикалық, сенсорикалық моторикалық тәртібі бұзылғанын реттеу. Коррекциялық педагогикалық жүйенің физикалық негізінде төмендегідей жағдайлар, қарастырылады. Л. С. Выготскийдің анықтауы бойынша, тұлғаның мәдени- тарихи дамуының теориясында құрылған.

- дефектінің структуралық күрделілігі (спецификалық ерекшелігі)

баланың жалпы дұрыс және аномалдық даму заңдылығы.

Л. С. Выготский бойынша коррекциялық жұмыс мақсаты- баланың аномалдық жағдайын кәдімгі бала жағдайы ретінде қабылдап, оның жан-жақты дамуына, кемшіліктерін жоюға бағыттау.

«Соқыр» баламен жұмыс деп ойламай, бала деп қабылдауы керек. соқыр мен мылқауды тәрбиелеу- бұл соқыр мен мылқауды тәрбиелеу. Тәрбие процессі қалыптасу функциясына ғана сүенбейді, сонымен қалыптастыруға да. Бұдан мынадай нәтиже шығады- коррекциялық оқудың негізгі міндеті баланың даму барысында кезекті және үздіксіз баланың жақын зонадан актуалды зонаға ауысады. Кемтар баланың коррекциялық - компенсаторлық процесс үздіксіз даму зонасын кеңейту, мұнда бақылаушы болып мұғалімнің тәрбиешінің, әлеуметтік педагогтың және әлеуметтік жұмысшының іс-әрекетін бақылап отыру. Жақын даму деңгейін көтеру үшін, дамыту үшін жүйелі, саналы, күнделікті жұмыс қажет. Кемтар баланың коррекциялық және компенсациялық дамуы жағдайға байланысты да болады.

Кемістігі бар баланың коррекциялық және компенсациялық дамуы өздігінен болмайды. Сондықтан арнайы белгілі жағдай жасау қажет: қоршаған ортасын педагогикалау, сонымен бірге әр түрлі әлеуметтік институттардың бірлестігі. Шешуші факторы, осы іс- шараның психомоторлық дамуының дұрыс болуы отбасына да байланысты, сонымен бірге емдеу- реабилитациялық және коррекциялық психологиялық-педагогикалық шаралар, еңбек, осының бәрі баланың біліктілігін, білімділігін дамытады, оны денсаулығы жақсы, ешқандай психологиялық кемшілігі жоқ балалармен салыстыруға болады. Осыған байланысты Л. С. Выготский жазған: Балаларды арнайы бір топқа шектеуге болмайды, оны басқа балалармен кеңірек арластыру қажет деген. Міндетті түрде түрде негізгі жағдайы: баланы оның кемшілігіне көңіл аудартпау, керісінше оның қабілетіне көңіл бөлу қажет.

Практикада байқалғаны, егер осы жұмыстарды ерте ұйымдастырса, солғұрлым баланың кемшілігін, оның кезеңінде жоюға болады екен.

Коррекциялық педагогикалық оқу педагогикалық шараларға негізделген, кемшілігі бар баланың психофизикалық дамуын жою үшін арнайы әдістер қолдануға бағытталған. Бұл аномальдық баланың процесіне әсер етеді. Жалпы білім беретін және еңбек білімі, біліктілігін дамыту үшін коррекциялық міндетке барлық жұмыстардың түрі мен әдісі негізделген. Осыған барлық жұмыс түрі бағынады. Тарихи көзқараста бірнеше бағыттар бар.

сенсуалистік (сезімдік) . Осы бағытты жақтайтын зерттеулер аномальдық балалардың сезімі бұзылған деп ойлайды. (Монтессори М, 1870-1952, Италия)
Биологизаторлық (физиологиялық. Оның негізін қалаушы О. Декроли 1871-1933 Белгия) Бұл бағыт өкілдерінің анықтауы бойынша, барлық оқуматериалы элементарлық физиологиялық процестер төңірегінде құралған, жаңа баланың инстинктіне.
әлеуметтік- іс шара. А. Н. Грабаров (1885- 1949 жыл) сенсорлық мәдениет бағытын жасап шығарды әлеуметтік жағдайға сүйенген: ойын, еңбек, саяхат.
оқу барысында концепциялық әсердің аномальдық балаға себебін тигізу. Бұл бағыт 30-40 жыл қалыптасты. Бұл бағытты зерттеген Л. С. Выготский, М. Ф. Гнездилов, Г. М. Дулатов, Л. В. Занков. Негізгі мақсат көрсеткіші- дефекті оқу- білім танымдылық процесінде қалыптасуы. Л. М. Шипицина бірнеше коррекциялық педагогикалық принциптерді белгілейді:

диагностика мен коррекция дамуының бірліктігі
оқу және тәрбие бағытында коррекциялық даму принципі
диагностика мен балалардың мүмкіншілігін іс жүзіне асыру оқу процесі негізіндегі комплексті принцип
баланың кемшіліктерін ерте анықтау принципі
коррекциялық оқу барысында индивидуалдық және дифференциялық қатынас принципі
кәсіби- техникалық, мектеп жасындағы және мектептің үздіксіз оқытуы

Балалардың БЦП ауруы кеңінен зерттеліп жатыр, ол өкінішке орай, балалардың неврологиялық потологиясы әлде кеңінен зерттелмей жатыр. Бүгінгі таңдағы білім жүйесінде кемістігі бар балалар мектепте, білім мекемелерінде оқи алмайды. Кемістігі бар балаларға білім мекемелерінде жағдай жоқ: пандустар, подьемниктар, қосымша көмек көрсететін құралдардың жоқтығынан. Осындай жағдайға байланысты педагогтарда көңіл бөле алмайды. Сонымен қатар, топтардың шектен толық болуы жеке топтардың шектен толық болуы, жеке бағдарламаның жоқтығына байланысты.

Л. С. Выготский 20 жылдарда осындай жұмыс бағытын сынаққа алған. Бұл әділетті сын еді. Мүмкіншілігі шектелген балаларды мүмкіншілік болса, денсаулығы бар балалармен бірге оқыту пайдалы деп көрсеткен. Л. С. Выготский айтуы бойынша, арнайы мектептер кемістігі бар баланың сол кемістігін көрсете отырып, білім береді. Бұл мүмкіншілігі шектелген баланы тар құлыпта ұстағандай болады, олар бір жабық қамауда отырғандай сезіледі. Ғалымның көрсеткені бойынша, балалардың тәрбиесіне көңіл бөле отырып, тәрбие жұмысын қоғаммен, өмір тіршілігімен ұштастыру қажет екенін көрсетеді. Бұл компенсациалдық жұмысты биологиялық аспектен емес, әлеуметтік аспектен қарау керек екенін түсіндірген.

Көптеген авторлар еңбегінде (Л. О. Бадалян, К. Н. Сменов, Е. Г. Сольгубов, Е. М. Мастюкованың, Ипполитованың және т. б. ) педагика мен медицинада БЦП ауруымен жазуға бір себепкер осы екі ғылымның байланысы дейді.

Осындай ауру балалармен талдау жұмысын өткезгенде, психологиялық-педагогикалық және эмоционалдық әрекетсіз жұмыс нәтижесіз екенін байқауға болады. Әрине, жаңадан өсіп келе жатқан тұлғаға, осының кемістігі: дұрыс сөйлей алмауы, дыбыстай алмауы, жүріс- тұрысы оның жеке тұлға болып дамуына үлкен психотравмалық әсер етеді.

Практика кезінде байқалған тағы бір жағдай, кейбір балалардың күрделі ауру түрі, оны коррекциялық көмек жүйесінен мүлдем аластатып тастайды. Сонда ол ешқандай білім жүйесінде білім ала алмайды, ондай балалар үшін бағдарлама құрылмаған.

Сондықтан бұл мәселе өте актуалды мәселе болып саналады. Оның шешілуі мүмкін, егер де ерекше коррекциялық мекеме ашылса, егер де сол жерде бала емделе алса, психологиялық- педагогикалық көмек көрсетіліп тұрса. Осындай мәліметтерді жинауға. «Алпамыс» қоғамы көмектесті.

Бұл «Алпамыс» орталығы 1995 жылы құрылған. Оның құрылуына ауру балалары бар ата- аналар себепші болды. Орталық көмек береді, мынадай мүмкіншілігі шектелген балаларға: ешбір білім мекемесі көмектесе алмайтын. Мүмкіншілігі шектелген балаларға көмек көрсету барысында мынадай принциптер сақталады- көмек көрсетіледі барлық мүмкіншілігі шектелген балаларға, олардың жасы мен ауруына қарамай, әлеуметтік маңызы зор осы орталық, қаншама балаға әлеуметтік, психологиялық педагогикалық көмек береді. Оның мүшелері бүгінгі таңда -280 отбасы.

Бүгінгі таңда ол ерекше балаларға реабилитациялық және әлеуметтік көмек көрсетуде ұйым керекті заттармен жабдықталған, оның аналы Қазақстанда жоқ. Швеция мемлекетімен бірге отырып, мүмкіншілігі шектелген балаларға білім беру моделінің жобасы құрылған. Білім жүйесінде қолданылатын әдістер- альтернативтік коммуникация (қарым- қатынас) Блисс тілі әдісі БЦП және сөйлей алмайтын балаларға қолданылады. Сонымен қатар, мүмкіншілігі шектелген, жұмысқа жарамсыз мүгедек жасөспірімдер үшін жұмыс орнымен көмектеседі.

Бірақ осындай мекемедегі жұмыс тәжірибесі жазылмаған. Әдеби талдаулар, бағдарламалар көрсетеді, әлі де болса бұл жұмыс психологиялық-педагогикалық зерттеуде екенін Алматыдағы (Сатр, Келес, Ақбота), Астанадағы, Павлодардағы реабилитациялық орталықтар бірін- бірі қайталамайды. Мамандардың технологиялық жұмысы- иновациялық бағытта. Қазақстанның педагогика дефектология мамандары реабилитациялық және әлеуметтік адаптацияда білім жүйесінде өздерінің ұлттық моделін құра білді. Орталықтың негізгі жұмысы- баланың ертеңіне сену, оны жақын зона дамуына бейімдеу, оптимизм, көмек көрсетуге дайындық, балалардың өз бетінше істеген мадақтау. Гуманизация партнерлық қарым- қатынас теңдік- орталықтың өмір сүру нормасы.

Балалардың мүмкіншілігін ашу үшін коррекциялық- педагогикалық процестерде жаңа технологияны қолданады.

Орталықта әлеуметтік адаптациядан өтіп жатқан әр түрлі аурумен ауыратын балалардың ортасында бірінші рет құрбылармен араласып тұрған жеткіншектерде бар. Мамандардың тәжірибесі осындай мүмкіншілігі шектелген балаларға үлкен көмек. Психологиялық- педагогикалық коррекцияда, еңбекте ең негізгі әлеуметтік адаптация:

индивидуалдық (жеке дара)
дифференциалдық оқыту
әр баланың психофизикалық ерекшелігін ескеру
жүйесі және ерекше жағдай жасау

Психологиялық - педагогикалық консультацияның және реабилитацияның бағдарламасы қарасытырады:

тілдің коррекциясы
компьютерге үйрету
емдік денешынығуымен айналысуы
арттерапия
иппотерапия
психологпен оқу «Снузеленаны қолдана отырып»
еңбек терапиясы және агротерапия
ата- аналарға кеңес беру
күндізгі топқа жаз кезінде мәдени шаралар ұйымдастыру
ертегі терапия
театралдық іс- әрекет

«Алпамыс» орталығының өкілдері мүмкіншілігі шектелген балаларға әлеуметтік және медициналық- педагогикалық коррекциялық көмек көрсету заңын құруға көмектесті.

Барлық іс- шаралардың мақсаты: мүмкіншілігі шектелген балаларға қоғамда өз орнын табуға, өзін Отанның толық азаматы екенін сезінуге көмектесу.

«Алпамыс» орталығының жұмысын білгісі келген адамдарға есігі үнемі ашық.

Сонымен, мүмкіншілігі шектелген балалардың жағдайын талдай келе анықталды, БЦП ауруымен ауыратын балалардың реабилитациялық орталықтағы коррекциялық педагогикалық оқытуы бүгінгі таңда ең үлкен, актуалды проблема екен.

Зерттеу мақсаты. БЦП мен ауыратын және сөлей алмайтын балаларды оқытудағы нәтижелі жолдарын көрсету.

Зерттеудің міндеттері:

Зерттеу проблемасы бойынша психико- педагогикалық әдебиетпен танысу
БЦП мен ауыратын балалармен жұмыс жасау әдісін білу
БЦП мен ауыратын балалардың клиникалық ерекшелігін көрсету
балалардың танымдық іс- әрекетін ашу
балалардың тіл ерекшелігін білу
коррекциялық, педагогикалық жұмыс міндетін анықтау
диагностика жұмысының нәтижесін көрсету

Зерттеу пәні: БЦП мен ауыратын және сөйлей алмайтын балаларды оқытудағы коррекциялық педагогикалық ерекшелігі

Зерттеу объектісі. БЦП мен ауыратын және сөйлей алмайтын балалар.

Біздің зерттеу болжамымыз, БЦП күрделі түрімен ауыратын балаларды оқытуға болады, тек қана оларға дұрыс бағытталған жағдай жасау қажет. Бұл үшін қарым- қатынас құратын тыйымды әдісті қолдану керек.

Зерттеу әдістері:

психологикалық- педагогикалық әдебиеттерді талдау
бақылау
педагогтармен, мамандармен, ата- аналармен сөйлесу
ата- аналар мен мамандар арасында сауалнама өткізу
педагогикалық эксперимент әдісі
сухбат әдісі
рейтинг әдісі
қателерді дүзету әдісі

Зерттеудің теориялық маңызы

Эксперимент арқылы дәлелденген сөйлей алмайтын балалар - Блисс тілі арқылы білім ала алады.

Тәжірибелік маңыздылығы. Бұл әдісті әлеуметтік сферада, педагогтар

жұмысында, қосымша мектептерде қолдануға болады:

даун синдромымен ауыратын балаларға бұл таптырмайтын әдіс
ринолаликпен ауыратын балаларға (таңдайы жоқ)
ақыл- есі ауысқан балаларға
балалар және ересектер кеңіртек ауруымен ауыратындарға

Зерттеу нәтижесі: коррекциялық педагогикалық жұмыс семинарлары:

2001 жыл сәуір, оқытушылар және ЖМУ студенттері Талдықорған қаласының
2001 жыл наурыз САТР Алматы орталығының манандары
2002 жылы сәуір КЕНЕС Алматы қаласының мамандар орталығы
2003 жыл қыркүйек «Алпамыс» орталығы 2 деңгейдегі
2003 жыл желтоқсан реабилитациялық орталық Алматы қаласы
2004 жыл сәуір оқытушылар және ЖМУ студенттері Талдықорған қаласының (165 тыңдаушыларға сертификат берілді)
2001 жылы «Огни Алатау» газетінде «Оқи алмайтын балалар туралы мақала»
Спецально образовательно журналында «Білім ала алмайтын балалар боламайды» деген мақала
3000 сөздік қазақша- орысша видео фильмдер
Абай атындағы АГУ институтының 75 жылдығына арналған ғылыми - практикалық конференция Алматы 2003 жылы
Халқаралық конференцияға қатысу, «Қазақстандағы кәсіби білімнің дамуы» Қарағанды қазан 2004 жыл

Зерттеу базасы: Талдықорған қаласындағы Облыстық естімейтін және нашар еститін мектеп-интернаты.

Зерттеу кезеңі.

Міндеттер зерттеу жұмыстарының мазмұнын, логикасын және сабақтастығын анықтау.

І. Кезең 2001 жыл мамандарды оқыту және дайындау Швециядағы реабилитациялық орталығының жұмысымен танысу
2002 жыл II кезең дидактикалық материалды дайындау, проблемаларды анықтау сөздік аудару,
эксперименталдық оқыту
III кезең, 3003 жыл Талдықорған қаласындағы мамандарды Блисс тілі әдісімен таныстыру, соған оқыту
Эксперименталдық іс- әрекетті іске асыру
Компьютерлік бағдарламаны қосу
ІҮ кезең 2004 жыл жобаның теориялық жұмысы
Эксперименталдық жұмысы
Семинар өткізу
Жүйелі түрде жұмыс жүргізу
Ү кезең, 2005 жыл, Блисс тілін мемлекеттік стандарт бағдарламасына енгізу

Жұмыстың көлемі және құрылымы: Дипломдық жұмыс кіріспеден, екі тараудан, қорытындыдан тұрады, сонымен бірге әдебиеттер тізімі, глоссария, қосымша енгізілген.

1. БЦП МЕН АУЫРАТЫН БАЛАЛАРДЫҢ ТІЛІН ДАМЫТУ

1. 1 БЦП ауруының клиникалық ерекшелігі және оның классификациясы.

«Балалардың церебралдық параличі» деген ұғымға мынадай топтағы аурулар кіреді, балалалық кезінде ауырған. Оның басталуы ана шатырында жатқан кезінде- ақ бала инфекция алған немесе дүниеге келер кезіндегі жарақат немесе нәресте церебралдық параличпен ауруы мүмкін, бұл баланың келешекте дамуына әсер етеді. Церебралдық параличтен басқа ауруларда кездесуі мүмкін.

Сонымен церебралдық паралич бұл күрделі ауру түрі, жеңіл түрі де болуы мүмкін. Сонымен бірге бірдей денгейдегі ауруы бар балалар кездеспейді, бұндай аурулардың анықталған себебі жоқ, бұл спецификалық ауру емес, арнайы педагогикада церебралдық паралич дегеніміз - адамның қозғапу аппаратының кемістігі, түзу жүре алмайтын кемістігі. Оны былайда анықтауға болады. Церебралдық ол мидің ауруы, паралич жүру аппаратының түзу жүруінің бүзылуы. Үнемі мидің ауруы іссіз кетпейді, церебралдық паралич ауруына әкеледі.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.