Рыноктың пайда болу шарттары

Жұмыс түрі: Материал
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 22 бет
Таңдаулыға:

Жоспар

Кіріспе2

1-тарау. Рынок мәні, түрлері4

1. 1 Рынок түсінігі4

1. 2 Рыноктың түрлері5

1. 3 Рыноктың пайда болу шарттары10

1. 4 Рыноктың қызметтері11

1. 5 Рынок инфрақұрылымы13

2-тарау. Қазақстан Республикасында рынокқа көшу жолындағы мәселелер14

2. 1 Қазақстан экономикасының ерекшеліктері14

2. 2 қазақстан экономикасының дағдарыс таңындағы жағдайы17

2. 3 Рынокқа өту19

2. 4 Мемлекетсіздендіру мен жекешелендіру20

2. 5 Жеке кәсіпкерлік21

2. 6 Экономикалық өсу23

қорытынды25

қолданылған әдебиет27

Кіріспе

Рынок жүйесі жеке меншік, қоғамдық еңбек бөлінісі мен ақша арқылы жүзеге асырылатын кең дамыған айырбас қатынастарымен сипатталады. Бұл жүйе экономикалық мақсатқа лайықтылығымен түсіндіріледі: минималды аз шығынмен максималды пайда алу.

Рыноктық экономика дегеніміз - өндірушілер мен тұтынушылардың рынок арқылы бір-бірімен қатынаста болатын шаруашылықты ұйымдастыру нысаны. Осыған сәйкес рынок - бұл рынокты жүйені жүзеге асыру механизмі. Бұл - “не-қалай-кім үшін өндіру керек” деген мәселелерге баға, сұраныс пен ұсыныс арқылы жауап беретін экономикалық қатынастардың жүйесі. Сатуға арналған тауар өндіретін әр жерде рынок болады.

Рынокты экономиканың басқа белгілі экономикалық жүйелерден айырықша белгілері бар:

Жеке меншік. Бұл жерде мүліктік сипаттағы меншік құқығы елеулі роль атқарады.

Жеке қызығушылық. өзінің “Халықтардың байлығы” атты еңбегінде, ұлы шотланд Адам Смит, 1776 жылы “көрінбейтін қол” принципін түсіндіреді. Оған сәйкес әр адам, егер оны мемлекет шектеулерінен босатса, ең жоғарғы игіліктерге қарай ерінбейтін қолмен бағытталады. Рынокты жүйедегі осы ұмтылыс рыноктық баға жүйесі арқылы жүзеге асырылады: тұтынушылар тауарды ең төмен бағамен сатып алады; кәсіпкерлер бағаны максимумға бағыттайды; шикізат иелері бағаны жоғарлатады. Соңында алынған нәтиже көп жағдайларда қоғам үшін максималды пайда әкеледі.

Таңдау еркіндігі. Оның кепілі - жеке меншік. Ол ең тиімді ресурстарды өз ісі үшін еркін таңдауда және өнімді рынокта сатуда(фирмалар) ; сан алуан тауарларды сатып алуға және жұмыс орнын еркін таңдауда көрінеді (шикізат иелері) .

Бәсеке.

Бағаның еркін құрылу жүйесі. Бағада жеке тұлға мен фирмалар таңдауы тұрақтанады.

Мемлекеттің шектеулігі араласуы.

Рынок шаруашылық субъектілері:

1. ұй шаруашылықтары - бұл бір немесе бірнеше тұлғалардан құралатын экономикалық бірлік немесе тұтынушылар.

2. Фирма - дербес шешім қабылдайтын, кірісті мейлінше көп алуға бағытталатын, өнім дайындау үшін өндіріс факторларын пайдаланылатын экономикалық бірлік.

Мемлекет - мемлекетті мекемелер.

Рыноктың экономикалық осы субъектілері әр кезде сатушы мен сатып алушы болып келеді. Нәтижесінде рынок түрлі ағымдар қиылысында болады: ақшалай - сатып алынған тауар үшін ақы түрінде сатып алушыдан - сатушыға; материалды ағымдар сатушыдан - сатып алушыға ресурс, қызмет, өнім түрінде. Осындай жағдай қайтарма байланыстар жүйесін қалыптастырады. Ал ол өз бетінше рыноктың ең маңызды қызметі болып, әр экономиканың тұрақтылық пен тиімділік шарты болып келеді.

Әр экономикалық жүйенің негізгі мақсаты әр мақсатқа арнап жасалынған өнімдерді тұтыну болғандықтан, рыноктың ең маңызды жіктелуі - экономикалық мақасатқа арналған экономикалық объектілер болып табылады.

Әйгілі Л. Эрхард былай деген: “Рынокты экономикадан жоспарлы экономикаға өту өте оңай, ал, керісінше, рынокты экономикаға жоспарлы экономикадан өту, өте қиын”.

Орындалған жұмыстың мақсаты - рыноктың не екенін, оның қандай қызмет атқаратындығын және оның негізгі түрлері мен инфрақұрылымын анықтап, қазіргі кезеңде Қазақстанда рыноктың тұрақтану бағыттарын қарастыру болып табылады.

1-тарау. Рынок мәні, түрлері

1. 1 Рынок түсінігі

Рынок дегеніміз не? Бұл сауалға бірден жауап берудің өзіндік қиындығы көп.

Рынок - бұл өндіріс факторларын немесе оның нәтижелері мен шарттарын айырбастауға байланысты болатын өндірістік қатынастардың белгілі бір бөлігі немесе жүйесі. 1

Рынок - бұл сатушылар мен сатып алушылар арасындағы экономикалық қатынастардың белгілі бір жүйесімен сипатталатын тауар айырбасының саласы. 2

Рынок - бұл сатушылар мен сатып алушылардың арасындағы тауар мен қызмет көрсету процесіне байланысты қалыптасатын экономикалық қатынастардың жиынтығы. 3

Рынок тауарларды сатып алу-сату мен байланысты орын алатын экономикалық қатынастар жиынтығы. 4

Рынок - бұл тауарды өткізуге байланысты айырбас саласында қалыптасатын экономикалық қатынастардың жиынтығы. 5

Рынок - бұл экономикалық проблемаларды тиімді шешуді қамтамасыз ететін тауарларды өндіру және оларды ақшаның көмегімен айырбастау процесінде туындайтын экономикалық қарым-қатынастардың жиынтығы, шаруашылықты ұйымдастыру формасы.

Рынок - бұл нәтиже мен еңбек шығындары аралығындағы байланыстарды объективті көрсететін, демек, өндірістің ағымдағы мөлшеріне сай тұтынуды сипаттайтын өндіріс өнімдерін айырбастау актісінің жиынтығы. Экономикалық қатынастар қалыптасқан қоғамда рынок қоғамдық өндірісті біртұтас процесс ретінде ұйымдастырады. Тек рынок көмегімен ғана қоғамдық өндіріс экономикалық жүйеге (немесе экономикаға) айналады. Осылайша рынок өз шешімін тауып, қоғамдық тұтынуды қамтамасыз етуге қажетті мөлшердегі өндіріс құрал-жабдықтары мен жұмысшы күші халық шаруашылығы салалары арасында өзара пропорционалды түрде бөлінеді. 6

1. 2 Рыноктың түрлері

Қазіргі рынок құрылымы жағынан сан-алуан элементтерден тұрады. Оның құрылымын әр-түрлі белгілеріне қарай өзара байланысты бірнеше түрге бөлінеді.

Территориялық белгілеріне қарай рынок мынадай түрлерге бөлінеді:

Дүниежүзілік рынок , сатушылар мен сатып алушылар арасындағы тауарлар мен қызметтерді айырбастау жүйесі түрінде көрінетін бүкіләлемдік шаруашылықтың құрамдас бөлігі. Ол халықаралық еңбек бөлінісінің, валюталық-несие және қаржы қатынастарының негізінде құрылып орнықты.

Еларалық бірлестіктер рыногы деп, экономикалық айырбастың ерекше формалары мен шарттары, терең еңбек бөлінісі арқылы байланысқан, бірнеше мемлекеттердің қатысуымен құрылған рынокты айтады.

Ұлттық рынок бір елдің мемлекеттік шекарасының аумағы мен шектелген жалпы ішкі рынок. Ұлттық рынокта белгілі бір нысанда өндірістің нәтижелері мен шарттарына байланысты экономикалық қатынастар дамиды. Бұл қатынастар, рынок қызметінің шарты - ақша және тауар айналысының болуын анықтайтын тауарақшалы форма түрінде көрінеді.

Аймақтық рынок - бұл бөлек территориялық бөлімше рыногы (республика, облыс, аймақ, аудан) .

Жергілікті оқшауланған рынок - кейбір елді пункттердің жиынтығы болып табылатын рынок. “Жергілікті оқшауланған” рынок деп, негізінен, халық тұтынатын тауарлар мен ақылы қызмет рыногына қатысты айтылады.

Рыноктық қатынастардың жетілу шамасына қарай рынокты: дамыған рынок, қалыптасу үстіндегі рынок және әртүрлі дәрежеде бәсекені шектеу рыногы (олигополиялық, монополиялық т. б. ) деп айырады.

Олигополиялық рынок , баға белгілеу саясатына тым сезімтал және бірегей немесе дифференциалданған өнімдерді өндіретін аз ғана сатушылардан тұрады. Сатушылардың аздығын, үміткерлердің бұл рынокқа енуінің қиындығымен, әрбір сатушының бәсекелестерінің стратегиясы мен әрекетіне қарай шапшаң шешім қабылдауымен түсіндіруге болады. Егер бір компания өз өнімінің бағасын 10 процент төмендетсе, онда сатып алушылар тез соған ауып кетеді. Сондай өнім шығаратын басқа өндірушілерге не бағаны төмендетуге, не сол өнімді пайдалануға байланысты көптеген қызмет түрлерін ұсынуға тура келеді.

Монополиялық бәсеке рыногы, сапасы, қасиеті, сыртқы безендірілуіне қарай ерекшеленетін тауарлардың әртүрлі вариантын ұсынатын көптеген сатушылар мен сатып алушылардан тұрады. Осыған байланысты рынокты “сатушылар рыногы” және “сатып алушылар” рыногы деп те бөледі. “Сатушылар рыногында” сатушылардың үстемдігі орын алады, ал сатып алушыларға рыноктың “рыноктың белсенді” қайраткерлері болуға тура келеді. Бұл өндірушілердің монополиялық үстемдігі қалыптасқан елдерге тән. Ал “сатып алушылар рыногында” экономикалық үстемдік тұтынушылар, сатып алушылар жағында болады, мұнда сатушыларға “рыноктың белсенді қайраткері” болуға тура келеді (Тұтынушылардың талап-тілегіне, нақты сұранысына бағытталған дамыған елдер рыногы) .

Қолданылып жүрген заңдылықтарға сәйкес рынокты көлеңкелі және ресми рынок деп айтады.

Рыноктың дамуының сәйкестігіне байланысты теңдестірілген және теңдестірілмеген рынок деп бөлу көзделген. Сұраным мен ұсынымның арасында толық сәйкестік орныққан рынокты теңдестірілген рынок деп атайды. Теңдестірілмеген рынокта сұраным мен ұсынымның арасында толық сәйкестік болмайды, сәйкестіктің бір немесе бірнеше шарттарының орындалуына байланысты. Тауар ерекшеліктеріне қарай рынок- салалық және сала ішіндегі рынок болып бөлінуі мүмкін. Өткізу объектісі, халық шаруашылығының бір дербес саласының өнімі болып табылатын рынокты салалық рынок дейді. Қоғамдық өндірістің бір саласының ішіндегі өнім өткізу рыногын сала ішіндегі рынок деп атайды.

Рынокты көлемді тауар топтары (азық-түлік және өндіріс тауарлары), бөлек тауарлар (көкөніс, мата, аяқ-киім т. б. ) рыногы деп бөледі. Тауар топтары рыногына нан-бөлке, макарон өнімдері т. б. рыногы жатады. Киім рыногына да тігін заттары, тоқыма тауарлары, бас киім және шұлық-носки бұйымдары рыноктары бөлініп көрінеді. Дегенмен, қандай жағдайда да болмасын ішкі рынок, оның барлық тармақтарының қызмет жасауы мен дамуы өзара байланысты және бір-біріне тәуелді. Сонымен бірге ішкі рынок тұйық та емес, ол сыртқы рынокпен тығыз байланыста болады.

Адамдардың әрекет ету ортасына және сатып алу-сату ортасына қарай жалпы ішкі ұлттық рынокты шартты түрде бірнеше түрлерге бөлуге болады. Олар біртұтас болып табылатын ұлттық рыноктың жеке элементтерін құрайды, бір-бірімен өзара байланысты және өзара тәуелділікте болады. Мәселен өндірістік және өндірістік емес салалар-өндіріс құрал-жабдықтары, тұтыну және жұмыс күші рыноктарын құрайды. Дегенмен рынок түрлерін саралап көрсететін терең құрылым жасау факторы - рынок қатынастары объектілерінің экономикалық бағдары болып табылады. Осы фактор бойынша олар өндіріс құрал-жабдықтары, тұтыну және қызмет көрсету, қаржы, еңбек, ғылыми-техникалық, ақпарат, астыртын экономика рыноктары болып бөлінеді. 7 (1-сурет)

1-сурет

1. 3 Рыноктың пайда болу шарттары

Бірінші шарт - еңбек бөлінісі. Ол айырбас пен мамандырылуға алып келеді.

Алғашында айырбас қарапайым түрде жүретін. Қазіргі Малайзия жерінде, Калимантан аралында этнографтар пікірінше айырбас былай жүзеге асатын. “Сатушылар”, өз тауарын “сатып алушының” көруі үшін қалдырып кетеді. Егер де “сатып алушы” тауарды алғысы келсе, ол бұл тауардың орнына өзінің заттарын ұсынады. Сонда “сатушылар” қайтып келіп, қалдырылған затты ұнатса - алып кетеді, ал керісінше - қалдырады.

Бұл жерде біз бартердің алғаш формасын көре аламыз. Әрине, оның шынайы рынокпен алшақтығы зор. Себебі сатып алушы мен сатушы талаптары сәйкес келмеуі де мүмкін еді.

Айырбас дамуы ақшаның пайда болуына алып келеді. Ал ақша болса, өндіріске сатуға деген мақсатпен шығарылған өнімді шығаруға ниетті тудырды. Сонымен, рынокқа бағытталған өндіріс пайда болды: басқа экономикалық агенттердің мұқтаждықтарын өтеу үшін.

Екінші шарт - шаруашылықты жүргізетін субъектілердің бөлектенуі. Тауар айырбасы әр жақтың пайдалылығын қамтиды. Бұл тәуелсіздік жеке меншік есебінен пайда болады. Сосын ол қоғамдық меншікке арқа сүйей бастады (кооперативтер, серіктестіктер, акционерлік қоғамдар, мемлекеттік кәсіпорындар, т. с. с. ) .

Рынокты шаруашылықтың тиімді жұмыс істеуі үшін ү шінші шарт қажет - кәсіпкерлілік еркіндігі. Рынокты емес басқару әр жүйеге тән. Рынокты институционалды жүйе толықтырады. Институттар бұл - заңдар, әдет-ғұрыптар, ұйымдастыру құрылымдары. Рыноктың істеуін институттар қамтамасыз етеді. Және тепе-теңдікті қамтамасыз етеді. Бірақ, неғұрлым тауар өндіруші еркін болса, соғұрлым рынок дамуына кең жол ашылады. 8

1. 4 Рыноктың қызметтері

Рыноктың маңызды атқаратын қызметтерінің бірі - оның ұдайы өндіріс процесінің үздіксіздігін және тиімділігін қамтамасыз етудегі реттеуші ролі. Рыноктың реттеуші ролінің тікелей әкімшілікпен алмастырылуы экономикалық жүйенің тоқырауына, өндіріс құралдарының үйлеспеуіне, тапшылықтың пайда болуына, адамдардың экономикалық өсудің қозғаушы күші ретіндегі ролінің жоғалуына алып келеді.

Рыноктың басқа бір атқаратын қызметі - ақпараттық. Рынок тауарлар бағасы мен қызмет ақыларының, несие және банк депозитінң өзгеріп отыруы арқылы өндіріске қатысушыларға олар сататын немесе сатып алатын тауарлар мен қызметтерге жұмсалатын қоғамдық қажетті өндіріс шығындары, қоғамдық қажетті сапа және ассортимент туралы объективті ақпарат беріп отырады.

Сонымен бірге рынок механизмі мынандай қызметтер атқарады - және керісінше олардың даму болашағы барларына тиімді жағдай жасайды.

Осылармен қатар, маңыздылығы жағынан кем түспейтін рыноктың атқаратын қызметтеріне мыналар жатады: тауардың қоғамдық мағыналылығын мойындау; өндірістік шығындарды азайтуды экономикалық ынталандыру;

1. 5 Рынок инфрақұрылымы

Рыноктық экономикаға қажетті элементтерiнiң бірі - оның инфрақұрылымы. Ол рыноктың дамуын және оның қалыпты жұмыс жасау жағдайын қамтамасыз ететін институттардың (ұйымдар, фирмалар, мекемелер) жиынтығы түрінде көрінеді. Рыноктың инфрақұрылымының элементтеріне тауар, шикізат, қор, еңбек биржалары, делдалдық және маркетингтік қызметтер, ақпараттық жүйелер, коммерциялық банктер, көтерме сауда орталықтары, аукциондар, жәрмеңкелер жатады. 9 (3-сурет)

Рыноктың инфрақұрылымы: Рыноктың инфрақұрылымы

Рыноктың инфрақұрылымы: Аукциондар

Консультациялық-делдалдық фирмалар

Рыноктың инфрақұрылымы: Биржалар және брокерлік кеңселер

Бизнестің коммерциялық орталықтары

Рыноктың инфрақұрылымы: Банктер

Салық және аудиторлық компаниялар

Рыноктың инфрақұрылымы: Коммерциялық орталықтар және компаниялар

Жарнама-ақпараттық қызмет

Рыноктың инфрақұрылымы: Мемлекеттік резервті және сақтық қорлары

Қойма, элеватор, тоңазытқыш, ыдыс-қап және транспорт шаруашылықтары, ауыл шаруашылық өнімдерді сақтау органдары

Рыноктың инфрақұрылымы: Мемлекеттік салық инспекциясы

Сауда үйлері

Рыноктың инфрақұрылымы: Бағалы қағаздарға бақылау жасайтын инспекция

Маркетингтік зерттеу орталықтары

Рыноктың инфрақұрылымы: құқтық қорғау органдары

Кадрларды даярлау орталықтары

Рыноктың инфрақұрылымы: Лизингілік компаниялар

Жәрмеңкелер

Рыноктың инфрақұрылымы: Кедендік қызмет

өндірушілердің әртүрлі бірлестіктері(ассоциациялар)

Рыноктың инфрақұрылымы: Бағалар мен стандарттарға бақылау жасайтын мемлекеттік инспекция

Және басқалары

Рыноктың инфрақұрылымы: Тұтынушыларды қорғау қоғамдары

2-тарау. Қазақстан Республикасында рынокқа көшу жолындағы мәселелер

2. 1 Қазақстан экономикасының ерекшеліктері

Қазақстанның халық шаруашылығының құрылымы мен дамуының аймақтық ерекшеліктері бар. Республикамызда әр түрлі пайдалы қазбалар мол және жер қойнауының геологиялық құрамы біркелкі емес.

Қазақстанның әр түрлі аудандары мен аймақтарындағы халық шаруашылығында қалыптасқан құрылымдардың негізігі ерекшеліетері қандай?

Өндіріс. Солтүстік және Батыс Қазақстан өнеркәсіп пен ауылшаруашылық өндірісінің жылдам дамуымен сипатталатын аймақтар.

Орталық Қазақстанда негізінен жоғары деңгейде көмір өнеркәсібі, түсті, қара металлургия, машина құрылысы және металл өндеу, химия өнеркәсібі дамыған. Жеңіл өнеркәсіптің дамуы бүгінгі күннің талабына сай келмейді. Өндірілетін жалпы өнімнің 7 проценті ғана жеңіл өнеркәсіп өнімі.

Шығыс аймақтары өздерінің табиғат - ауа райы ерекшеліктеріне байланысты дамыған. Семей облысында ет, жүн, тігін бұйымдарын өндіру және т. б. салалар басым. Шығыс Қазақстан облысында түсті метеллургия, энергетика, ағаш, қағаз, жеңіл және тамақ өнеркәсіптерінің дамуы ерекше көзге түседі.

Оңтүстік аймақтарда республикада дағдарысқа дейін өндірілетін аяқ киімнің 60 проценті, тері өндірсінің 40 проценті орналасқан. Аймақтың негізгі кәсіпорындары Жамбыл облысы мен Алматы қаласында шоғырланған.

Ауыл шаруашылығы. Қ азақстанда егін және мал шаруашылығын дамыту үшін барлық қолайлы жағдайлар бар. Олар - құнарлы қара топырақ (солтүстікте), сұр топырақты (оңтүстікте) жер алаңдары.

Республикамыз бидай өндіру мен оны сатуда бұрынғы КСРО-да екінші орын алатын. Бидай өндіретін ірі аймақтар - республикамыздың солтүстік облыстары. Бүкіл егіс алқабының 62 проценті осы облыстардың үлесіне тиеді.

Қазақстан қой мен ешкінің саны бойынша бұрынғы одақтас республикалардың ішінде екінші, ал ірі қара мал саны бойынша үшінші орын алатын. Тығыз қоныстанған еңбек ресурстары жеткілікті Оңтүстік Қазақстан мал саны бойынша сирек қоныстанған Солтүстік Қазақстаннан кейін екінші орында. Сондықтан бұл айырмашылық табиғат пен ауа райының ерекшелігінен ғана емес, сонымен қатар, түптеп келгенде халық шаруашылығы құрылымының едәуір айырмашылықтарынан туындап жатыр. Бұл жағдайда Солтүстік аймақта Павлодар (село тұрғындары 37 процент), Оңтүсткіте Алматы облыстарын (75 процент - село тұрғындары) атап айтқан жөн. Павлодар облысындағы бұл ерекшелік - Павлодар-Екібастұз ірі территориялық өндірістік кешеннің қалыптасуына, ал Алматы обласындағы өнеркәсіптің негізінен - Алматы қаласында орналасуына тікелей байланысты.

Қорыта айтқанда, Қазақстанның халық шаруашылығындағы қалыптасқан салалық құрылым - біріншіден, республикамыздың экономикасы бұрынғы Одақтың бірыңғай шаруашылық кешенінің ірі бөлігіне айналғандығын дәлелдейді. Екіншіден, халық шаруашылығын басқаруда кейінгі кезге дейін үстемдік еткен әкімшілдік-әміршілдік және орталықтан әділетсіз түрде ”бәрін бір өзі шешу” зардабын тигізгендігін көрсетеді. Осы айтқандарға байланысты 80 жалдардың ортасында 73 жыл бойы қалыптасқан республикамыздың халық шаруашылығының құрылымы оңды болған жоқ. Мәселен, республика индустриясында жеңіл өнеркәсіптің үлесі не бары 3 проценттің төңірегінде. Мұның өзі халық қажетін 40-50 процент қана қанағаттандырды.

Оның үстіне, шикізат пен жартылай фабрикаттың құны әділетсіздікпен төмендетіліп, дайын өнім құны өз бетінше жоғарлатқандығынан баға және баға жасау саясатындағы ауытқулар салдарынан жағдай күрделене түсті. Сонымен қатар, өнеркәсіптің 93 проценті республика қажеттерін елей бермейтін бұрынғы одақтық органдар қолында шоғырланды. Рынокты қалыптастырудың алғышарты - нақты тәуелсіздік. Ол - өмірдің өзі күн тәртібіне жоғары талаппен қойып отырған мәселе.

Ол не үшін қажет? Бұрынғы Одақта орталықтандырылған одақтық басқару ведомстволары мен министрліктерінде басты 30 өндіріс, соның ішінде көмір, мұнай, металлургия, газ, химия және т. б. Қазақстан экономикасын дамытуға елеулі үлес қосатын салалар қалып қойған.

Осының салдарынан осы салалар өндірген өнімнің көп бөлігі сыртқа кетіп отырған, сырттан еңбек құралдары мен тұтыну заттарын әкелуге мәжбүр болып отырдық.

Бұдан шығатын қорытынды: Қазақстан өз экономикасының құрылымын өзі айқындап, оның салаларының ара қатынасы пропорцияларын белгілеу және оған уақытында керекті түзетулер енгізу, күрделі қаржыларды пайдалану ісінде нағыз тәуелсіздік алуы қажет. Міне, осы жағдайда ғана республика қандай өнімді, қандай мөлшерде және оларды қандай бағамен сыртқа шығаруды дұрыс реттей алады.

2. 2 қазақстан экономикасының дағдарыс таңындағы жағдайы

1992 ж. Қазақстан экономикасы үшін қоғамдық өндіріс деңгейінің төмендеу сипаты болды. Бұл тенденция, әсіресе, өнеркәсіптің негізгі салаларында, күрделі құрылыста және тұтыну рыногы саласында ерекше көрінді. Мұның себептерінің бірі көптеген кәсіпорындардың мемлекеттік бақылаудан шығып кеткені. Бағалар күрт артуына соқты. Егер 1991 ж. өнеркәсіпте көтерме бағалар 3 есе өссе, 1992 жылы 1991 жылмен салыстырғанда 24, 4 есе өсті. Өнеркәсіп орындарының жартысы 1991 жылғы деңгеймен салыстырғанда, өндірістің құлдырауына жол берді, ал жалпы өнеркәсіп бойынша, ол осының алдындағы жылында 0, 9 процентпен салыстырғанда 14, 8 процентке жетті. Халық тұтынатын тауарлар өндіретін салаларда алаңдарлық жағдай қалыптасуда. Оның өндіру көлемі өнеркәсіп өндірісінің бүкіл көлемінің 1/5 бөлігін ғана құрды, сөйтіп 1991 жылмен салыстырғанда 21, 5 процент кеміп кетті.

1993 жылы Қазақстан Республикасының экономикасына бірнеше фактор тікелей әсерін тигізді. Біріншіден, мемлекеттік меншікті мемлекет иелігінен алу және жекешелендіру дәйекті жүргізіле бастады. Екіншіден, өндірісті құрылымдық жағынан қайта құру және экономиканы басқаруды жетілдіруді ілгерілету шаралары жүзеге асырылды. үшіншіден, қаржы-несие және инвестициялық саясаттарға түбегейлі өзгерістер енгізілді.

Осы шараларға қарамастан, материалдық өндіріс салаларында өндіріс көлемінің кемуі тоқтаған жоқ. 1993 жылы таза материалдық өнім 1992 жылмен салыстырғанда 14, 8 процентке кеміді. Бұл жағдайда пайдаланылған ұлттық табыстың құрылымында тұтыну қоры 1992 жылдағы 67, 3 проценттен 76, 5 процентке дейін өсіп, ал қорлану қоры, бұған керісінше, 32, 7 проценттен 23, 5 процентке кеміді.

1993 жылы инфляцияның көрсеткіші - тұтыну бағасының индексі 2265 процентке тең болды (1993 - 3061 процент) . Азық-түлік тауарлары - 23 есе, азық-түлік емес - 18 есе қымбаттады. Осы жылы ауылшаруашалық жалпы өнімнің көлемі 6, 3 млрд. теңге немесе 1992 жылға қарағанда, 9, 8 процентке кеміді.

1994 жылдың бірінші жартысы өндірістің төмендеуі, инфляцияның өрістеуі және біршама халықтың әл-ауқтының, тұрмыс жағдайының төмендеуімен сипатталады. 1994 жылдың 1-ші шілдесінде 730 кәсіпорын толық немесе олардың бірен-сараны тоқтап тұрды, соның ішінде 55, 2 мың жұмыскерлерді қамтитын 106 кәсіпорын толық жұмыс істеген жоқ. Сонымен қатар, 163 кәсіпорындар мен мекемелер толық емес жұмыс уақыты тәртібінде әрекет жасады.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.