Бүгінде балаларға мейірім төге отырып, баланың жанына жұбаныш бола білу

<<Қарағанды облысының балаларға арналған психоневрологиялық медициналық- әлеуметтік мекемесі>> КММ

Смыкова Назгуль Токеновна.

МЕН ТӘРБИЕШІМІН

ЭССЕ

<<Баланы ең әуелі мейір-шапағатқа,
одан соң ақыл-парасатқа, ақырында
нағыз пайдалы ғылымға, еңбекке
баулы>>, дейді ғұлама
А.Құнанбаев.

Адам баласын мен осы мамандыққа лайықтымын ба, жоқ әлде басқа мамандық таңдап кетіп қалсам ба екен?, - деген сан сұрақтар мазалайтыны табиғи жаратылыс.
Дегенмен де, өзіңнің атқарып жұмыс істеп жүрген мамандыгына ынталанып бар ынта жігеріңді жұмысқа қойсан, сен биік белестерге шыкпасан да, қанша қиындықтармен қиын мәселелер шығып жатса да соған бой алдырмай оң көз қарастармен сонын шешімін табудың амалын қарастыр.
Мен үшін де осынау өмірімдегі ең қастерлі әрі қасиетті мамандық ол - тәрбиешілік- деп білемін. Ауыртпалығы мен жауаптылығы қырық атанға жүк боларлық осы тәрбиеші кәсібі арқылы мүмкіндігі шектеулі балаларға бүгінде мейірім төге отырып, баланың жанына жұбаныш бола білуде өлшеусіз үлес қосып келе жатқанымды үлгі етемін. Адам баласының өмірінде болуға тиіс бақыттың бірі не десек, ол - өз қалауыңмен таңдаған кәсіп-мамандығыңа деген салиқалы ынтызарлық әрі ыстық ықылас дер едім. Өз еңбегіне жан-тәнімен берілген жан ғана өмірдің мән-мағынасын, қоғамдық ортадағы жауапкершілікті, тұтастай ұлттың ертеңіне қоса алар өзіндік үлесін тереңнен салмақтай алса керек. Бір сөзбен айтқанда, өмірдің мәні адал әрі мағыналы, жемісті әрі нәтижелі еңбекте жатқандығын түбегейлі түйсіне алған әр адам биікке бастар жолдың қадірін салмақтай біледі.
Философиялық қағида бағзыдан қалыптасқан жоғары адагершіліктік ұғымдармен астасып жатыр. <<Кәсібің - нәсібің>> дейді қазақ даналығы. Шын жүрекпен қалаған кәсіп арқылы ғана және жемісті еңбек арқылы өмірлік несібеңді, абырой-беделіңді, қоғам алдыңдағы құрметіңді еселей аласың. Ал, тәрбиеші болу - айтуға ғана оңай шаруа болғанымен, бұл мамандықтың қоғам үшін қаншалықты маңызы барлығын сол кәсіпті таңдағандар, осы жолда еңбек етіп жүрген жандар жақсы түсінеді.
Қиындығы мен қызығы, ауартпалығы мен жауапкершілігі қатар жүретін осы еңбек жолындағы педагогикалық ұстанымым - үнемі жаңалыққа ұмтылып, әр тәрбиленушімнің бойынан жылт еткен жақсылықты көрумен, өмірге бейімделуі. Сондықтан да, бұл іс екінің бірінің қолынан келе бермейді. Өйткені, бұл - бала жанын тереңнен сезінетін, өз ісін жан-жақты білетін, балаларды жан-тәнәмен сүйе алатын, оларды бағалай білетін нағыз маманның қолынан ғана келетін жұмыс.
Ұлы педагог Г.Песталоцци: <<Егер де сүйе білмесең, тәрбиелеу құқығын жоқ>>, деген екен.
Халқымызда <<Жас келсе - іске>> деген керемет сөз бар. Демек, мен бойымдағы жігерімді, күш-қуатымды, жаңашылдығымды бала тәрбиелеуге жұмсауым керек.
Батыр Бауыржан Момышұлы: <<Ешкім іштен батыр болып тумайды: батырлық та мінез секілді өскен орта, көрген тәрбиеге байланысты қалыптасады>> деп ұлы ой айтқан болатын.
Көрнекті тұлға Ахмет Байтұрсынұлы: <<Балам дейтін ел болмаса, елім дейтін бала қайдан болсын>> деген екен.
Мұндай қағидалардың барлығы біздің күнделікті жұмысымызда басшылыққа алынуға тиіс екенін ұмытпай, еңбегімізді осы бағытта құрамыз. Бүгінде балаларға мейірім төге отырып, баланың жанына жұбаныш бола білу.
<<Тәрбиеші>>, - деген атында тұргандай балаға тәрбие беру. Тәрбиешінің күнделікті жүріс тұрысыңнан, қарым қатынасыңнан, сөйлеу мәнерінің бәрі, бала бойына сіңіп қалыптаса береді. Бала жылы сөзбен, аялы алақанды қажет етеді. Баланың айта алмайтын, тілмен жеткізе алмайтын тұстарын әр тәрбиеші айткызбай түсініп, көңіл күйін түсіне білсе, тәрбиеші өзінің мамандығын жақсы меңгеретіндігі - деп білемін.
Баладан жүрек жылуын аямай, балаға бір сәт болса да, бала көзімен қарап көрейік. Адам бойында жомарттық, кең пейілділік, адалдық, туралық және сабырлылық пен ұстамдылық болса, сөзсіз ол - жақсы адам. Ол адам өзіне сенімді. Ондай жан өзгенің айтқанымен емес, өз жүрегінің қалауымен әрекет етеді. Өміріне жауапкершілікпен қарайды. Әрдайым мені сені түсінуге тырысамын дей отыра, түсіністікпен қарауға әркез тырысып жүрейік!