Жұмбақтар: Қастек Баянбаев


Үрген қарын төбемде,
Қалқып келем төменге.



Мініп алып самғайтын,
Қыраным бар талмайтын.



Күндіз төбеңе шығады,
Түнде шегеге шығады.



Тоңғақты таниды,
Бет-қолын қариды.



Тозаң шашып,
Кетті қашып.



Ойы бай,
Сөзі аз,
Қанатты қағаз.



Иесі оның сәби,
Әрі төсек,
Әрі үй.



Естілгенмен құлаққа,
Көрінбейді бірақ та.



Қалпағыңа ие бол,
Алып қашып жүрер ол.



Таң ата үйге толады,
Кеш бата жоқ болады.



Пәндер