Жұмбақтар: Әдібай Табылдиев


Еңбегі бапты,
Емгені тәтті.
Өмірлік нәрін
Гүлдерден тапты.



Ғажап көпір аспалы
Айшықтап тұр аспанды.



Бұлт емес, жел емес, –
Бұлттан бір кем емес:
Төгіп өтсе нөсерді,
Егін жайнап өседі.



Ас бөлмеде тұрағы,
Алған демі суық-ақ.
Ішін тартып тұрады
Ішек-қарны шұрылдап.



Көннен түбі, қақпағы,
Қаудырай ма, нетеді?
Екі жеңіл тоқпағы
Ербең-ербең етеді.



Қабырғасы шойыннан,
Омыртқасы шойыннан
Жылыту үшін бөлмені
Үй ішіне қойылған.



Жанды мотор сынбайды,
Күні-түні тынбайды.
Кейде оның жүрісін
Дәрігер де тыңдайды.



Бұралса болды құлағы,
Уақытты қуады.



Үй ішінде – бөлме,
Бөлме іші – көлде,
Түрлі ұсақ балық
Жүзді сайран салып.



Күндіз бар да, түнде жоқ,
Онсыз өмір мүлде жоқ.



Пәндер