Жыл деген ат басын бұрғанша,
Ай деген аунап тұрғанша.




Тау мен тастысел бұзар,
Адам затты сөз бұзар.




Көшерімді жел білсін,
Қонарымды сай білсін.




Ақпанда күн —
Ат адым ұзарады.




Тышқан көп жылы —
Тоқшылық,
Қоян көп жылы —
Жоқшылық.




Ай бетіндеде дақ бар.




Үркер үйден көрінсе,
Үш ай тоқсан қысың бар.
Үркер іңірде жанбасқа келсе,
Жаз шықпаған несі бар?!




Құс патшасы — бүркіт,
Аң патшасы — арыстан.




Түске дейін мүйіз,
Түстен кейін киіз.




Көліне қарай — қазы,
Қысына қарай — жазы.




Арқар —
Құлжасымен,
Өзен —
Жылғасымен.




Сәуір болмай жауын болмас,
Жауын болмай тәуір болмас.




Жеті қарақшыны таныған адам,
Жетіқараңғы түнде адаспайды.




Түз тағысы —
Табиғатпен тілдес.




Қарға қарғаның көзін шоқымас.




Сәуірдегі жауын —
Сауып тұрған сауын.




Қаз келсе, жаз келер,
Қарға келсе, қатқақ болар.




Сәуір болмай, тәуір болмас,
Ит балалап сауын болмас.




Қараша-қауыс,
Кәрі құртаңды тауыс.




Су аққан жерінен ағар,
Шөп шыққан жеріне шығар.




Бөдененің үйі жоқ,
Қайда барса бытпылдақ.




Алпыс күн тасыған су,
Алты күнде қайтар.




Атамекен туған жер
Кір-қоңыңды жуған жер.
Кіндігіңді кескен жер,
Кісі болып өскен жер.




Екі тұйғын жабылса қаздың соры.




Атқанның құсын
Жатқан байланар.




Пәндер