Жұмбақтар: Әдібай Табылдиев


Қара таудай буралар,
Қара бұйра шудалар
Бура жерге шөгеді:
Бұлау терін төгеді.



Самұрық құс самғады.
Көктен өтіп,
Айға жетіп,
Жеңілдеді салмағы.



Жүргіздім бұл үйімді,
Жүйткісе, жұрт сүйінді:
Бар жолмен жұртты тасып жүр,
Жылдамдыққа басып жүр.



Төбедегі сылдырмақ
Төмен түсті құлдырап.
Сылдыр-сылдыр сылдырмақ
Сынып қалды сыңғырап.



Жалы – темір,
Жолы – темір
Темір атты
Зымыраттым.



Темір сирақты
Алып жирафты
Бәрі біледі,
Үй сап береді.



Тұмсығы – қалақ,
Тұрмайды қарап:
Тау-тасты қопарады,
Бұл не деп аталады?



Көкшіл айна үйдегі
Көрсетеді киноны.



Сымға жалғанып,
Сыммен бойлайды:
Ол келсе шам жанып,
Үй іші жайнайды.



Жолдардың торабын,
Абайлап қарағын,
Әйгілеп үш сөзді,
Бір дәу тұр үш көзді.
Оған жас-кәріміз –
Бағындық бәріміз.



Пәндер