Жұмбақтар: Аспан әлемi


Күндi айналып қозғалады,
Артында жарық жол қалады.



Күзде шығыстан,
Қыста төбеден,
Көктемде батыстан көрiнетiн,
Шiлдеде күн қасында боп,
Түнде жоғалатын не?



Дұрыстап аңғарсаң,
Көктегi бағдаршам.



Алып кiлем –
Гүлге толы
Үстi кiлең.



Жыл мезгiлi шуақты,
Жердiң бетi нұрланған.
Сайды қуып су ақты,
Гүлдер өстi ырғалған.



Терезеден есiледi,
Қараңғыны көшiредi.



Күн көзiнен құйылады,
Жер бетiне жиылады.
Құшақ ашап барша тiрлiк,
Қуанады, сыйынады.



Түсi бар көрiнбейтiн,
Бiр тұтас бөлiнбейтiн.
Тынысы ол тiршiлiктiң,
Ешқашан жерiнбейтiн.



Ештеңеден қаймықпай,
Көздi арбаған өрнекпен.
Сурет салар айнытпай,
Шебер едi ол неткен?



Күндiз шырақтай,
Тұрады түгел жадырап.
Түнде, бiрақ та,
Түндiгi жабық шаңырақ.
(Жарық пен Қараңғы)
Ағаштарды шайқайды,
Көзге көрiнбейдi.
Шарлағанда сай-сайды,
Бiр сәт ерiнбейдi.



Пәндер