Орманшы отынға жарымайды.




Көп жүрген жер — көл,
Құм жүрген жер — шөл.




Жер — ырыстың кіндігі,
Еңбек — ырыстың қазығы.




Бағбан болсаң
Бақ өсір.
Балама деп
Тағы өсір.




Егінді күндіз егіп,
Түнде суар.
Гүлді күн көзіне егіп,
Күнде суар.




Дауылды күні құс салма,
Жауынды күні жылқы алма.




Су — ырыстың көзі,
Еңбек — кірістің көзі.




Сай қуалап су ағар,
Жел қуалап отжанар.




Бұлыңғыр күннің артынан
Бұлтты түре күн шығар.




Ойдағы үй — селдікі,
Өрдегі үй — желдікі,
Жазықтағы үй — елдікі.




Жер —ана,
Ел — бала.




Жер байлықтың көзі,
Еңбеккер иесінің өзі.




Су байлық —
Алты айлық.
Қар байлық —
Үш айлық.




Жаңбыр жауса —
Жердің ырысы,
Егін бітсе —
Елдің ырысы.




Диқан еккенін жейді,
Жылқы тепкенін жейді.




Қар суының тасқынын,
Қасқалдақ көрмес.




Судың да сұрауы бар.




Дария басы —бұлақ.




Гүл қайда болса,
Көбелек сонда.




Дауылдың алды — жел,
Жаңбырдың арты — сел.




Суға кеткен тал қармайды.




Орман —
Ел дәулеті,
Жер сәулеті.




Бұлаққа бұлақ қосылса,
Егізбіз дейді.
Көлге көл қосылса,
Теңізбіз дейді.




Жалғыз еменгежай түскіш.




Кімнің тарысы піссе,
Соның тауығы.




Пәндер