Жалғыз ағаш орманға қарайды,
Жалғыз бала қорғанға қарайды.




Елді жер —
Еңісті жер.
Еңісті жер —
Жемісті жер.




Ағаш — жапырағымен,
Жер — топырағымен.




Кімнің жерін жайласаң,
Соның отын оттарсың.




Асылдың сынығы –
Айдынның тұнығы.




Көше қаланың —
Көркі.
Көкорай —
Даланың көркі.




Тарылы
Елге барсаң,
Жарма жерсің,
Балықты елге барсаң,
Қарма жерсің.




Қабығы қатты жаңғақтың,
Дәні тәтті.




Атына қарай —
Тұрманы.
Егініне қарай —
Қырманы.




Сөзі көп те, мәні жоқ,
Сабаны көп те, дәні жоқ.




Мақтаның анасы — жер,
Атасы — су.




Құстың жайын салған білер,
Құдықтың жайын қазған білер.




Жеріңді баптай білсең —
Астықты қаптай білесің.




Еге білсең,
Егін тасқа да бітеді.




Кәрі ағаш — бұтағымен,
Кәрі адам — ұрпағымен.




Қисық бұтаққа да,
Қызыл жиде бітеді.




Биіктаудың басы қыс,
Баурайы жаз.




Таудың биіктігін төбе аңғартады.
Маяның биіктігін көде аңғартады.




Еңбегімен ер сыйлы,
Өнбегімен жыр сыйлы.




Қолымен қоға жұлмаған,
Аузымен орақ орады.




Су басынан тынады,
Балық басынан шіриді.




Қайығына қарай ескегі,
Қойына қарай кескегі.




Мың шыбық шаншып өсірсең,
Халқыңа орман салғаның.
Халқыңа орман салғаның
Өзіңе қорған салғаның.




Мал семіз —
Төл егіз.
Жер семіз —
Дән егіз.




Бел орақтың шыңы бір,
Шаруаның мұңы бір.




Пәндер