Патопсихология туралы

Пән: Психология
Жұмыс түрі: Реферат
Тегін: Антиплагиат
Көлемі: 5 бет
Таңдаулыға:

Қазақстан Республикасының білім және ғылым министрлігі

Семей қаласының Шәкәрім атындағы мемлекеттік университеті

СӨЖ

Тақырыбы: Патопсихология жайлы түсінік

Орындаған: Советханова С. С

Топ: ПХ-315

Тексерген: Абдуллина Г. К.

Семей-2015ж

Жоспар:

1. Кіріспе

2. Патопсихология жайлы түсінік

3. Патопсихолиялық зерттеулер

4. Қорытынды

5. Пайдаланылған әдебиеттер

Патопсихология -(<<пато>>) бұзылу, ауытқу, ауру) -психикасындағы ауытқушылық. Патопсихология-психология және психиатрия арасында пайда болған бағыт. Оның негізін қалаған Б. В. Зейгарник.

Патопсихология қосымша психиатриялық пән, оның міндеті болып жаны науқас адамдарда психикалық процесстер бұзылысын экспериментальды зерттеу болған. Неміс психиатр - теоретигі К. Ясперстің жұмыстарының негізінде 20ғ. басында психопатология, жаны науқас адамдардың күрделі психологиялық өзара қатынастарын зерттейтін дербес ғылымға айналды. Ол психикалық дерттерді «ішкі себептер» сапасында қарастырған. Бұл ішкі себеп, «сыртқы ақиқат себеппен» өзара қатынасқа түсе отыра К. Ясперстін пікірінше нақты жарымжан адамның психикалық бұзылыстарының ерекше картинасын анықтайды, бұны зерттеу психиатрге тура диагноз қоюға жεне дұрыс ем тағаяндауға мүмкіндік береді.

Психопатологиямен қатар жалпы психология шеңберінде 20 ғ. басында ерекше қолданбалы білім саласы пайда болды - ол, патологиялық психология. Оның міндеттері болып «ередегі емес» психикалық шеңбердің көрінісін «ережедегі» адамдардың психологиясын жақсы таңып білу үшін мақсатпен зерттеу жатады. . Жарымжан пациенттерде байқалатын психика бұзылыстары патопсихологияда, жалпы психикалық өмір феноменіне сайкес орынын және мағынасын толық түсінуге, және де қандай да болмасын психологиялық теориялардың ақиқаттылығын тексеруге, және психологиялық білім саласындағы жаңа проблеманы аңғаруға мүмкіндік береді.

Патопсихология клиникалық психологияны саласы ретінде клиникалық психологияның ерте кезенінде бірінші болып жылдам дамыды. Психиатрияға деген қызығушылық бүгінге дейін зор блғанымен, практика жεне медицина саласында ең аз теория, және ең күрделі практикалық шеңберде қарастыры, көбірек деңгейде психология саласында қарастырылған. Бұлай болуы, оның пεні ерекше дерттер классы - мεні барлық психика бұзылыстарында көрінетін психикалық ахуалдар болғандықтаг. Психикалық ахуалды зерттеу үшін, алдымен психиканың көп қырлы көрінісін білу қажет. Міне сол себептен психиатрия үшін психологиялық білім өте маңызды. Бұл туралы 1876 ж. И. М. Сеченов ескертіп жазған « дене патологиясының негізінде физиология жатқан сияқты психиатрия негізі болып психология жатады» деген. Мақсаты және шешетін практикалық міндеттерімен патопсихология, әр түрлі психикалық ахуалдары бар психика бұзылыстарының проблемасы мен шұғылданатын клиницистерге нақты практикалық жәрдем беруге бағытталған. Патопсихологияд психопатология атты психиатрияның тарауымен тығыз байланыста. Бұл пәндердің атаулары ежелгі грек тілінің түбірінен тұрады: «пато»- «қасірет», «ауру», «псюхе» - «жан», «психика» және «логос» - «ілім», «зерттеу» деген. Сонымен патопсихология және психопатология психиканың бұзылыстарының әр түрлі көріністерін зерттейтін сала.

Бірақ барлық сыртқы ұқсастыққа, зерттеу «объектісінің» ортақтығына қарамастан психопатология мен патопсихологияда маңызды айырмашылық бар. Бұл айырмашылық біріншіден, патопсихология психология (клиникалық психология) тарауына кіреді, ал психопатология медицина (психиатрия) саласына жатады

Ресейде психиатрия мен психология арасында әрқашан тығыз байланыс болған. Психологияның ғылым болып бас көтеруіне және де әсіресе патопсихологияға салмақты үлесін еңгізгендер отандық психиатрлер В. М. Бехтерев, А. Ф. лазурский, Г. И. Россолимо, С. С. Корсаков, В. П. Сербский, А. Н. Бернштейн, В. А. Гиляровский т. б. Қызықтысының бірі, 1879 ж. В. Вундтың алғаш экспериментальды лаборатория Лейпциг университет іргесінде ашқанымен, оның іс-әрекеті ғылыми - теориялық сипатта болғаны. Ресейде алғаш экспериментальды - психологиялық лаборатория 1885 жылы Казаньда В. М. Бехтерев бастауымен психоневрологиялық клиникаларда және ғылыми - зерттеу қызметтерінен өзге, психикалық науқас адамдарға жәрдем беру практикасына тікелей қатысты қолданбалы аспектілер де жүзеге аса бастады.

Патопсихологиялық зертеулер жүргізуде бірнеше этапты бөлуге болады. Бірінші, этапты психологпен танысқанға дейін науқаспен клиницист жүргізеді және клиниалық есеп қалыптасуына әкеледі. Дәрігер осы нақты жағдайда патопсихолог есеппен танысады. Ол әңгімеде емдеуші дәрігермен ауру ағымының оны қызықтыратын ерекшеліктері, жіктеу диогностикалық критерилері немесе эксперименті болжамдары нақтыланады. Егер емдеу нәижесін бақылау туралы сөз болса, психолог дәрігермен бірге әртүрлі психикалық процестерге терапевтикалық шаралардың әсер ету спецификалық мүмкіндіктері талқылайды, қайталап тексеру мерзімі белгіленеді. Науқаспен әңгімелесу алдында патопсихолог науқас тарихы материалдарымен танысады. Онда психологты қызықтыратын мәліметтер болмаса, қосымша анамнез жинауға мәжбүр етеді. Бұл өте маңызды: науқастың бөлімшедегі психикалық жағдайы дәрігер жазбасымен лабараториядағы оның тәртібі сәйкес келмеуі психологқа зерттеу басталғанда симуляция немесе зерттелінуші жағынан агровация деп ойлауға негіз болады. Сонымен кейде зерттелуші күнделікті жазбалар бойынша психомоториканың тірі темпі анықталады, лаборотория жағдайында сенсоматорлық реакцияларды кенет баяулығы көрініс береді.

Пайдаланылған әдебиеттер:

1. Зейгарник Б. В. "Патопсихология", М., 1987

2. Лебединский М. С. "Нарушения психического развития у детей", М. 1985

3. Личко А. Е. "Психопатии и акцентуации характера у подростков", М. 1986

4. Рубинштейн С. . Я. "Экспериментальные методики патопсихологии" М., 1970.

... жалғасы

Сіз бұл жұмысты біздің қосымшамыз арқылы толығымен тегін көре аласыз.