Айтыс өлең

Халық ауыз әдебиеті
Айтыс өлең

Жігіт:
Мен келдім ауылыңа суды кешіп,
Қандырдым сусынымды суын ішіп.
Екеуміз өлең айтсақ ел сүйсінер,
Көктен де құстар қонар, жерге түсіп.

Қыз:
Бойыңды кең далада көрді көзім,
Тарадың шаштарыңды өріп өзің.
Ерлікпен шөл далада қала орнаттың,
<<Рахмет>>, <<Құтты болсын!>> айтар сөзің.

Жігіт:
Жылқы ойнар кең далада тайдай болып,
Көрінді қара қасың жайдай болып.
Өсірген ата-анаңа рахмет,
Құлпырдың он төрт күндік айдай болып.

Қыз:
Ішінде алты қыздың атым- Зере,
Жүремін қыздарменен алма тере.
Ән салып өлең айтып сен келген соң,
Балқыдым, бойым жылып майдай ере.

Жігіт:
Жер мынау көлеңкелі майда тал-ды,
Сұлу қыз шашын сілкіп белге салды.
Әдейі өлең айттым қарасын деп,
Қарайлап қаршығадай мойным талды.

Қыз:
Жеріңіз жер екен-ау ойдым-ойдым,
Өзіңді келе ме деп сертке қойдым.
Келмеген соң <<Кешігіп не болды?>> деп,
Ішіп тұрған шайымды жерге қойдым.

Жігіт:
Есілдің өзенінде тас болады,
Жарасқан ақ бетіңе қас болады.
Көзіңнен құралайдай жалтылдаған,
Көрген жан балқиды да мас болады.

Солтүстік Қазақстан облысы, Қызылжар ауданы,
Новокаменка орта мектебі
Қазақ тілі мен әдебиеті мұғалімі Каржауова Мақпал Малдыбекқызы.