Қыз- қылығымен, ұл-ұятымен

Жерінеде-бабасының,
Елінде-атасының,
Көңілінде-әжесінің,
Қолында-анасының,
Жолында-ағасының,
Төсінде-даласының,
Тапқан өз жарасымен,
Мен-қазақ баласымын. (Е.Өтетілеуұлы)
БАЛА- әке-шешенің перзенті, елдің ұрпағы. Жыныс ерекшелігіне қарай ұл, қыз. Ал жас шамасына қарай: нәресте, сәби, бөбек, балдырған, жеткіншек, жасөспірім болып жіктеледі. Ұл-қыздың жарық дүниеге келген сәтінен бастап кәмелетке толғанға дейінгі кезеңі бала ұғымына саяды.
Қазақ халқы бірінші туған баланы тұңғышым, одан кейінгілерін <<ортаншы>> , ең соңғы туылған перзентін <<кенже>> деп атайды. Дәстүр бойынша әке мұрасы кенже ұлға қалған. <<Ұяда не көрсең, ұшқанда, соны ілесің>>, <<Анасына қарап, қызын ал>> деп, халық бәрін бастан кешіп, сынақтан өткізгендіктен айтқан.
Сондықтан қазақ отбасы әрдайым: <<Әдепті бол, тәрбиесіздік етпе, көргенсіз болма>> деген сияқты сөздерді баланың құлағына құйып өсірген.
<<Ару деген атың бар...>> немесе қыздарға әсемдік жарасады.
<<Жігітте де жігіт бар...>>
Атадан жақсы ұл туса,
Елінің қамын жейді.
Атадан жаман ұл туса,
Елінің малын жейді. (халық мақалы)
Парасатты да инабатты арулар мен ержүрек азаматтар көп болғай.