Жұмбақтар: Киім-кешек


Көлшігім бар төбемде,
Аптапта жуынам,
Піл тұмсықпен себем де.



Шұқысаң көзін,
Көрсетіп төзім,
Арашаға
Біреуді шақырар,
Өзі тыныш отырар.



Тілі бар түймелі,
Кеңірдегі кернеген,
Ән менен күй кені.



Жездекем
Бұраса құлақты,
Селдетем
Құбырдан бұлақты.



Адамның сәнi,
Онсыз жоқ мәнi.



Қыста,
Шығарда тысқа,
Құлағы салпақ,
Құйрығы жалпақ,
Төбесi жайпақ,
Түктi маңдайы тайпақ,
Iшi мамық байпақ.
Қара орманды қаптадым,
Сөйтiп жан сақтадым.



Ортасы күмбез,
Жиегiн көмкерген.
Етегi желкендей,
Киiм едi ол нендей?



Әшекейлi күбiнi,
Үюлi тұрған шөмеле,
Кигiздiм биiк төбеге.



Сырт жағына зер жiппен,
Көз тартатын көрiкпен.
Ою-өрнек бастырған,
Шалқасынан тастаған,
Кәдiмгi сырлы тостаған,
Қойсаң егер төңкерiп,
Төңiрегiн көмкерiп,
Тостағандай бос тұрған,
Киiз үйден аумайды,
Басқұрмен бастырған.



Iшi – егiс,
Сырты – тегiс.



Пәндер